17 چوینکه وەخت ئەوه ڕەسیه که داوەری له ئاڵ ماڵ خودا شرو بود؛ ئەگەر شروی له ئیمەس، جا ئاخر ئەوانه که گوش له ئینجیل خودا نیەتەکنن، بوده چه؟
چوینکه ئەگەر وەگەرد چو تەر ئی کاره کردن، وەگەرد چو وشک چه کەن؟»
له پولوس، خوڵام مەسیح عیسا، که دەنگ کریاس تا بوده یەێ ڕەسول، جیاوه بیه تا مزگانی ئینجیل خودا جار بیێ؛
هەر ئایەمێگ که خراوی بکێ تویش بەرد و پەشێوی تێ، یەکم جار جویلەکە و لەشونی یونانی.
ئێ غەلاتییل نەزان، کی جادودان کردێه؟ مردن عیسا مەسیح وه ڕوشنی ئەڕادان شێو کریا جوری که چماێ لەنواێ چەویلدان وه سەلیب کیشریا.
خاس دەویاین. کی نوای ڕێەگەدان گرد تا له ڕاسی گوش نەتەکنین؟
جا تا دەرفەت دێریم بان تا وه گشتیەکی خاسێ بکێم، وه تایبەتی وه کەسیلێ که وه مەسیح ئیمان دێرن.
ئەیو خودا نەناسیل و نافەرمانیل وه ئینجیل خوداوەند ئیمه عیسا، سزا دێ.
تا ئەگەر ماتەڵی پیش هات، بزانێ که له ناو ماڵ خودا که کلیساێ خوداێ زنیه و کوڵەکه و بنیان ڕاسیه، رێ رەوشتمان باێه چوی بود.
وه ئیمان بی که ئێبراهیم پەێخەمەر وەختێ دەنگ کریا، تا بچوده ئەڕا شونێگ که وەشونێ وه میراتی گردیاد، گوش تەکان؛ هەرچەن نیەزانست چوده ئەڕا چ شونێگ وەلێ کەفته ڕێ.
چوینکه ئەگەر ئەو پێخامه که له ڕێ فریشتەیل جار دریاد و مور بی که بود دڵنیایی وەپێ بکرێ و هەر خەتا یا ملەجەرێگ سزاێ دادپەروەرانەێ گرد،
وه حاڵێگەو خودایش وه ئەوه شاێەتی دا، وەگەرد نیشانەیل و چشتیل ئەڵاجوی و موجزەیل جورواجور و خەڵاتییل روحالقودوس، که ئەوانه وه پێ خاست خوەێ بەشەو کردیاد.
وەلێ مەسیح، له جیگەێ یەێ کوڕ، ساێو ئختیار وه سەر ماڵ خودا، ئەمینە. ماڵەگەێ ئەیو ئیمەیم، ئەگەر وه ڕاسی قورس بلچکیێمنه دڵنیایمان و شانازیمان که وه ئمیدمان دێریم.
وەختێ کامڵەو بی، ئەڕا گشت ئەوانەیش که له ئەیو گوش تەکنن، بیه سەرچاوەی نجات ئەبەدی.
ئیوەیش خوەدان جور کوچگیل زنی وێنەێ ماڵێگ روحانی نرێینه سەرپاوه تا کاهنیلێگ موقەدەس بوین و وه وەسلەێ عیسا مەسیح، قوروانییل روحانی که خودا قەبوڵێ کەێد، پیشکەش بکێن.
هەر ئیجوره، «کوچگیگ که سەوەو زەوی خواردن بود و تاش کەمەرێگ که بایس کەفتن بود.» ئیانه دەنه زەویا چوینکه له کەڵام خودا گوش نیەتەکنن، هەر ئەوجورە که ئەڕا ئی کاره دیاری کریانه.