وەلێ وەختێ له ڕوی وسان و خراو دانه پێ، وه نیشانەی ئیه که ئاگر خەزەو خودا باێده مل سەریانەو، توز بەتیەگەێ تەکان و وەت: «خویندان وه مل خوەدان! من بێتاوانم. له ئیەولا، چمه ئەڕا لاێ ناجویلەکەیل.»
کردەوەدان وەناو بی ئیمانیل وه حرمەتەو بود تا وه ئیجوره وەختێگ که وه زد ئیوه قسیه کەن و ئویشن کردەوەدان خراوه، کاریل خاسدان بوینن و وەناو ڕوژی که خودا دوینن، جەڵاڵی بێەن.