24 چوینکه، «گشت جەسه مینێده گژگیا و گشت جەڵاڵی هەر جور گوڵ بیاوانه؛ گژگیا وشک بود و گوڵ ڕشیەده خوار،
جا ئەگەر خودا گژگیای دەیشت که ئیمڕو هەس و بانان فڕه دریده ناو تەنویرەو، ئیجوره دایپوشنی، ئێ کەم ئیمانیل، فرەتر دانیەپوشنیدەدان؟
ئیوه تەنانەت نيەزانين سو چه بود. مەر زنەییدان چەس؟ چوینکه ئیوه مینینه تەمێگ که وەخت کەمێگ دیار دێ و لەشونی نوقوم بود.
جهان و ئاوەختێلێ درێیده سەر، وەلێ ئەو کەسه که خاست خودا وه جێ تیەرێ، تا ئەبەد مینێدی.