11 ئەو شاێەتێیشه ئیەسه که خودا ژیان ئەبەدی دا پێمان و ئی ژیانه هاناو کوڕەگەێ.
جا ئەوانه چنه ئەڕا ناو سزاێ ئەبەدی، وەلێ سالحان ئەڕا زنەیی ئەبەدی.»
ئیەسه شاێەتی یەحیا وەختێ که گەورایل جویلەکەیل له شار ئورشەلیم، کاهنیل که زانایل مابەد و لاوییل که خزمەتکاریل مابەد بین، کل کردنه ئەڕا لاێ یەحیا تا له لێ بپرسن «تو کید؟»
وەناو ئەیو ژیان بی و ئەو ژیانه نویر ئایەمیل بی.
منیش زنەیی ئەبەدی دەمه پێان و هەراێهەر نابود نیەون. هویچکەیش له دەسم نیەقاپێدێان.
منیش زانم که حوکمەگەێ زنەیی ئەبەدیه. جا هەر چی که مه ئویشم هەر ئەو چشتەسه که باوگ وەپێم وەتیه.»
عیسا وەپێ وەت: «من ڕێ و ڕاسی و ژیانم؛ هویچکەس بێجگه له ڕێ منەو نیەتێدە لاێ باوگ ئاسمانی.
ئەوه که ئیه دی، شاێەتی دەێ تا ئیوەیش ئیمان بارین. شاێەتیەگەیشێ ڕاسه و زانێ که ڕاسەگەی ئویشێ.
هەر کەس وه کوڕ ئیمان بارێ، زنەیی ئەبەدی دێرێ؛ هەر کەس له کوڕ گوش نەتەکنێ، چەوێ نیەکەفێدە زنەیی، بەڵکەم توڕەیی خودا له سەرێەو مێنێد.»
ئێرنگه درەوکەر حەقدەس خوەێ سێنێ و خەرمان ئەڕاێ زنەیی ئەبەدی گردەو کەێ، تا تویەم وەشن و درەوکەر وەگەرد یەکەو شادمانەو بون.
ئەیو باێه له ناوچەێ سامرە ڕەد بویاد.
چوینکه هەر ئەوجورە که باوگ مردگیل زنیەو کەید و زنەیی وەپێان بەخشی، کوڕیش وه هەر کەسێگ که خوەێ بتواێ، زنەیی بەخشی.
چوینکه هەر ئەوجورە که باوگ وەناو خوەێ زنەیی دێرێ، وه کوڕیش بەخشیه تا کوڕیش وەناو خوەێ زنەیی بیاشتود،
چوینکه خاست باوگم ئیەسه که هەر کەس چەو بوڕیه کوڕ و ئیمانه پێ بارێ، زنەیی ئەبەدی بیاشتوید و مه وه ڕوژ ئاخر زنیەو کەم.»
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر کەس ئیمان بارێ، زنەیی ئەبەدی دێرێ.
شەمعون پتروس جواو دا: «گەورەم، بچیمنه ئەڕا لاێ کی؟ قسیەیل زنەیی ئەبەدی ها لاێ تو.
تا هەر ئەوجورە که گونا وەناو مەرگ حوکمرانی کرد، فیزیش له ڕێ سالح بوین حوکمرانی بکێد و له ڕێ خوداوەندمان عیسا مەسیح، وەرەو ژیان ئەبەدی بوێد.
چوینکه حەقدەس گونا مەرگه، وەلێ خەڵات خودا زنەیی ئەبەدی وەناو خوداوەندمان مەسیح عیساس.
وه ئی بونه، بەزەیی وەپێم کریا تا مەسیح عیسا سەور بێ پاێان خوەێ ئەڕا مه که گەوراترین گوناکاریل بیم، نیشان بێید، تا نمونەێگ بوم ئەڕا گشت ئەوانه که له ئیەولا وه ئەیو ئیمان هاوردنه و زنەیی ئەبەدی پەێا کەن.
ئی ڕاسیه وه پێ ئمید وه زنەیی ئەبەدیه که خوداێگ که هەراێهەر درو نیویشی، له ئەزەڵ وادەێ داسه پێمان و
ئیەسه وادەێ که ئەیو دا پێمان، یانێ زنەیی ئەبەدی.
مابەت هەر ئیەسه، نه ئەوه که ئیمه خودا مابەت کردیمنه، بەڵکەم ئەیو ئیمه مابەت کرد و کوڕەگەێ خوەێ کل کرد تا بوده کەفارەت گونایلمان.
وه ئیجوره مابەت خودا وەناومان ئاشکرا بی که خودا تەنیا کوڕەگەێ خوەێ کل کرده جهان تا له ڕێ ئەیو زنەیی بکێمن.
ئەوه که ئیمان وه کوڕ خودا بارێ، ئی شاێەتیه وەناو خوەێ دێرێ. ئەوه که ئیمان وه خودا نارێ، خودا وه دروزن داسەقەلەم، چوینکه ئەو شاێەتیه که خودا له باوەت کوڕەگەێ داس، باوەڕ نەکردیه.
هەر ئیجوره ئیمه زانیمن که کوڕ خودا هاتێه و فام داسه پێمان تا ئەیو بناسیم که ڕاسه، ئیمه هایمنه ناو ئەیو که ڕاسه. یانێ وەناو عیسا مەسیح کوڕ ئەیو. ئەیو خوداێ ڕاسەکانی و زنەیی ئەبەدیه.
چوینکه ئەوانەێ که شاێەتی دەن سێیانن:
گشتیەکی تەنانەت خود ڕاسییش له باوەت دیمیتریوس وه خاسێ شاێەتی دەن. ئیمەیش شاێەتی دیمن و ئیوه زانین که شاێەتی ئیمه ڕاسه.
خوەدان وەناو مابەت خودا بپارێزنن، وه ئەو حاڵەو که چەوەڕێ بەزەیی خوداوەند ئیمه عیسا مەسیحین تا ئیوه وەرەو زنەیی ئەبەدی بوێد.
یوحەنا وه هەر چێ دی، یانێ وه کەڵام خودا و شاێەتی عیسا مەسیح، شاێەتی دا.
ئەو وەخته فریشتەگه چەم ئاو ژیان نیشانم دا که هەر جور بلور بریقەێ هاتیاد و له تەخت خودا و تەخت وەرکەگه کەفتویه ڕێ و