1 هەر کەسێگ ئیمان وه ئیه دێرێ که عیسا هەر ئەیو مەسیح وادەدریاێەسه، ئەوه له خودا هاتیەسه دنیا. هەر کەسێگ باوگ دوس دێرێ، کەسێگیش که له لێ هاتیەسه دنیا دوس دێرێ.
شەمعون پتروس جواو دا: «تو مەسیح وادەدریاید، کوڕ خوداێ زنی!»
چوینکه ملەت ئیمه دوس دێرێ و کەنیسەگەمانیش درس کردێه.»
گشت چشتێگ له ڕێ ئەیو وه دی هات و له هەر چشتێگ که وه دی هات هویچ چشتێگ بی ئەیو وه دی نات.
هەر کەس قینێ له لێم باێ، له باوگمیش قینێ تێ.
عیسا وه جواوێ وەت: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێد ئویشم، تا کەسێ وه دواره ناێده دنیا، نیەتویەنی پادشایی خودا بوینێ.»
ئیمه ئیمان هاوردیمنه و زانستیمنه که تو ئەو قودوس خودایده.»
عیسا وەپێان وەت: «ئەگەر خودا باوگدان بویاد، دوسم داشتیاین، چوینکه مه له لاێ خوداوه هاتمه و هامه ئێره. مه له خوەمەو ناتمه، بەڵکەم ئەیو کلم کرد.
وەختێ وەناو ڕێ بین، ڕەسینه سەر ئاوێگ. خەزانەدارەگه وەت: «بنوڕ، ها ئیەیشه ئاو، چ چشتێ نوای تەعمید مه گری؟»
فیلیپوس وەت: «ئەگەر وه تەمام دڵ ئیمان بارێ، بود.» خەزانەدارەگه وەت: «ئیمان دێرم که عیسا مەسیح کوڕ خوداس.»
ئەیو وه پێ خاستەی خوەێ ئیمه وەگەرد کەڵام ڕاسی هاورده دی تا وەناو درس کریاێلی وێنەێ نەوبەر بویمن.
پڕ بمارکه خودا، باوگ خوداوەند ئیمه عیسا مەسیح که بەنا وه بەزەیی فره گەوراێ خوەێ، سەوەو بیه تا وه وەسلەێ زنیەو بوین عیسا مەسیح له مردگیل، ئیمه له نو بایمنه دنیا، ئەڕا ئمیدێگ زنی،
هەر کەسێگ براێ خوەێ دوس بیاشتود، وەناو نویر نیشتەجێه و هویچ چشتێگ وەناوێ نیه تا بایس بود ئەوه بیده زەویا.
ئەگەر زانین که ئەیو سالحانه، جا دڵنیاین که هەر کەسێگ ئەو چشته که درسه وه جا تیەرێ، له لێ هاتیەسه دنیا.
ئیمه زانیمن که له مەرگ گوزەریایمنه و رەسیمنەسه ژیان، چوینکه دوس برایل دێریم. هەر کەسێگ که مابەت نیەکێ، وەناو مەرگ نیشتەجێه.
وەلێ ئەگەر کەسێگ دارایی و ماڵ دنیا داشتوی و براێ خوەێ وه نەداری بوینی وەلێ بەزەیێه پێ نای، ئێ چوی مابەت خودا وەناو ئیجور کەسێگ نیشتەجێ بود؟
هەر کەسێگ له خوداوه هاتیەسه دنیا، وەناو گونا زنەیی نیەکێ، چوینکه توخمتەرەکەێ خودا وەناوێ نیشتەجێه. جا ئەوه نیەتویەنی وەناو گونا بەردەوام بمینێ چوینکه له خوداوه هاتیەسه دنیا.
روح خودا ئیجوره تویەنین بناسین: هەر روحێگ وه زوان بارێ عیسا مەسیح وەناو جەسەێ بەشەری هاتێه، ئەوه له خوداس.
ئەگەر کەسێگ بویشی ”خودا دوس دێرم“ و قینێ له براگەێ خوەێ باێ، ئەوه دروزنه. چوینکه کەسێگ که براگەێ خوەێ که وه چەو دیه، دوسی نیاشتود، نیەتویەنی خوداێگ که وه چەو نیه، دوس بیاشتود.
ئێ عەزیزەیل، بان تا یەکترەکی مابەت بکێم، چوینکه مابەت له خوداس و هەر کەسێگ که مابەت کەی، له خودا هاتیەسه دنیا و خودا ناسی.
ئیمه زانیمن که هەر کەسێگ له خودا هاتیەسه دنیا وه گونا کردن بەردەوام نیەمینێ، بەڵکەم ’ئەو کوڕ خودا که له خودا هاتیەسه دنیا‘ پارێزنێدێ و دەس ئەو شەڕئاشوه نیەرەسێده پێ.
چوینکه هەر کەسێگ له خودا هاتیەسه دنیا وه ئی جهانه زاڵ بود. ئیمانمان ئەو سەرکەفتنەسه که وه جهان زاڵ بویه.
کیه که وه جهان زاڵ بود؟ بێجگه ئەوه که ئیمان دێرێ عیسا کوڕ خوداس؟