17 وەلێ ئەگەر کەسێگ دارایی و ماڵ دنیا داشتوی و براێ خوەێ وه نەداری بوینی وەلێ بەزەیێه پێ نای، ئێ چوی مابەت خودا وەناو ئیجور کەسێگ نیشتەجێ بود؟
یەحیا جواو دا: «ئەوه که دو گله شەوی دێرێ، یەکیگێ بیده ئەوه که نێری، ئەویش که خواردەمەنی دێرێ هەر ئی کاره بکێ.»
چوینکه له فیز خوداوەندمان عیسا مەسیح ئاگادارین که هەر چەن دەوڵەمەن بی، وەبونەێ ئیوه دەستەنگێ گردەوەر تا ئیوه وەبونەێ دەستەنگێ ئەیو دەوڵەمەن بوین.
خاسێ کردن و بەشدار کردن ئەو باقی مەردم وه ئەو چشته که دێرین مەخەنه پشت گوش، چوینکه ئیجور قوروانیيلێگ خودا خوەشنودەو کێ.
ئەگەر براێگ یا خویشکێگ هەوەجی وه دڵنگ و خواردەمەنی هەر ڕوژی بود
و کەسێگ له ئیوه وەپێان بویشی: «بچن وه سڵامەت، گەرم و تێر بوین،» بی ئیه که هەوەجییل جەسەیان بیده پێان؛ چ فایده؟
ئەگەر کەسێگ بویشی ”خودا دوس دێرم“ و قینێ له براگەێ خوەێ باێ، ئەوه دروزنه. چوینکه کەسێگ که براگەێ خوەێ که وه چەو دیه، دوسی نیاشتود، نیەتویەنی خوداێگ که وه چەو نیه، دوس بیاشتود.
هەر کەسێگ ئیمان وه ئیه دێرێ که عیسا هەر ئەیو مەسیح وادەدریاێەسه، ئەوه له خودا هاتیەسه دنیا. هەر کەسێگ باوگ دوس دێرێ، کەسێگیش که له لێ هاتیەسه دنیا دوس دێرێ.