14 ئیمه زانیمن که له مەرگ گوزەریایمنه و رەسیمنەسه ژیان، چوینکه دوس برایل دێریم. هەر کەسێگ که مابەت نیەکێ، وەناو مەرگ نیشتەجێه.
ئمجا پادشا جواویان دەێ: ”وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر چی ئەڕا یەکی وه ئی بویچگترین برایلم کردین، ئەڕا مه کردین.“
چوینکه ئی کوڕ منه مردوی، وه دواره زنیەو بیه؛ گوم بوی، پەێا بی! ئمجا جەشن گردن و شادی کردن.
وەلێ ئێرنگه باێه جەشن بگریم و شادی بکێمن، چوینکه ئی براده مردوی، زنیەو بی؛ گوم بوی، پەێا بی!“»
چوینکه ملەت ئیمه دوس دێرێ و کەنیسەگەمانیش درس کردێه.»
وه ئیجوره گشت مەردم زانن که شاگرد منین، ئەگەر وه یەکترەکی مابەت بکێن.»
«حوکم مه ئیەسه که یەکترەکی مابەت بکێن، هەر ئەوجورە که مه مابەتدان کردمه.
حوکم من وه ئیوه ئیەسه که یەکترەکی مابەت بکێن.
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر کەس کەڵام مه بشنەفێ و وه ئەوه که کلم کرد، ئیمان بارێ زنەیی ئەبەدی دێرێ. ئەوه ماکوم نیود، بەڵکەم له مەرگ گوزیشتێه و رەسیەسه ژیان.
ئێرنگه زانیمن هەر وەخت ئی دەواره که ها بان زەوی که وەناوێ نیشتەجێیمن بڕمێد، ماڵێگ له خودا دێریم که ئەبەدیه و ها ناو ئاسمان، ماڵی که دەس درسی نەکردیه.
وەلێ بەر روح خودا، مابەت، خوەشی، ئاشتی و سڵامەتی، سەور، مێرەبانی، خاسێ، وەفاداری،
وه ئی بونه، چوینکه مه له باوەت ئیمان ئیوه وه خوداوەند عیسا و مابەتدان وه گشت ئیمانداریل وه مەسیح شنەفتم،
ئیوه وەناو خەتایل و گونایلدان مردوین و
تەنانەت وەختێ که وەناو خەتایلمان مردویمن، ئیمه وەگەرد مەسیح زنیەو کرد. جا له ڕێ فیزه که نجات پەێا کردینه؛
چوینکه تاریف ئیماندان وه مەسیح عیسا و مابەتێگ که وه گشت ئیمانداریل وه مەسیح دێرین، شنەفتیم.
ئێرنگه له باوەت مابەت براێانەدان هەوەجی نێرین تا کەسێگ چشتێ ئەڕادان بنویسێ، چوینکه خوەدان له خودا یاێ گردینه که یەکترەکی مابەت بکێن و
بیلن مابەت برایی بەردەوام بود.
ئیسه که وه گوش تەکانن له ڕاسی، گیانیل خوەدان پاکەو کردينه تا مابەتێگ براێانه و بێ خڵت خەوش بیاشتوین، ها ملدانەو که یەکترەکی وه دڵ و گیان وه یە دڵ پاک دوس بیاشتوین.
دەس ئاخر، گشتدان یەێ فکر و هاودەرد بون و مابەت براێانه بیاشتون و دڵسوز و بێ فیس بون.
وه مل خوداناسی، دوسی براێانه و وه مل دوسی براێانه، مابەت.
ئەگەر حوکمیلێ وه جا باریم، ئیجوره زانیمن که ناسیمنێ.
حوکمەگەیشێ ئیەسه که، وه ناو عیسا مەسیح کوڕێ ئیمان باریم و یەکترەکی مابەت بکێم، هەر ئەوجورە که وەپێمان حوکم کردێه.
هویچکەس هەراێهەر خودا نێه. ئەگەر ئیمه یەکترەکی مابەت بکێم، خودا وەناومان نیشتەجێه و مابەتەگەێ وەناومان وه کەماڵ ڕەسیه.
ئی چشتیله ئەڕا ئیوه نویسم که وه ناو کوڕ خودا ئیمان دێرین، تا بزانین که ژیان ئەبەدی دێرین.
له ئیه زانیمن که ڕوڵەیل خودا دوس دێریم، که خودا دوس بیاشتویم و حوکمیلێ وه جێ باریم.