10 ڕوڵەیل خودا و ڕوڵەیل ئبلیس ئیجوره مالوم بون: هەر کەسێگ ئەو چشته که درسه وەجێ نارێ و یا براێ خوەێ دوس نیاشتود، له خودا نیه.
زەویزار، ئی جهانەسه؛ تویەم خاسیش، ڕوڵەیل پادشایی خوەدان. غەلتاسەگان، ڕوڵەیل ئەو شەڕئاشونه؛
وەلێ ئیوه، دشمەنیلدان دوس بیاشتون و وەپێان خاسێ بکەن و قەرد بێەنه پێان و ئی ئمیده نیاشتون که له لێان بسینینێەو، چوینکه پاداشدان فره گەوراس و بوینه ڕوڵەێ خوداێ هەربەرز، چوینکه ئەوه وەگەرد ناسپاسیل و بەدکارەیل، مێرەبانه.
وەلێ وه گشت کەسیلێ که قەبوڵێ کردن یانێ وه هەر کەسێگ که وه ناو ئەیو ئیمان هاورد ئی حەقه داس که بونه ڕوڵەیل خودا؛
نه تەنیا ئەڕا ملەت، بەڵکەم ئەڕاێ جەم کردن و یەکی کردن ڕوڵەیل خودا که تەفرتوینان.
ئیوه وه باوگدان ئبلیس تالوق دێرین و تواین خاستەیل باوگدان وەجێ بارین. ئەوه له سەرەتاوه خوینکەر بی و وەگەرد ڕاسیەو میانەێگ نێرید، چوینکه هویچ ڕاسی وەناوێ نیه. هەر وەخت درو ئویشێ، له زات خوەێ ئویشێ؛ ئەڕا ئیه که دروزنه و باوگ گشت درویله.
کەسێ که له خوداس، گوشە کەڵام خودا گری؛ مدوێ ئیه که ئیوه گوشە کەڵام خودا نیەگرین ئیەسه که له خودا نین.»
«ئێ کوڕ شەیتان، ئێ دشمەن هەر چی سالح بوینه، که پڕ له فێڵ و فریوی! ئەڕا وه چەفت کردن ڕێیل ڕاس خوداوەند نیەوسیدەو؟
هویچ چشتێگ وه کەسێ قەرددار نەون، بێجگه ئیەک یەکترەکی مابەت بکێن. چوینکه کەسێگ که وه یەکیگ تر مابەت بکێ، شەریعەت وه جێ هاوردێه.
جا جور ڕوڵەیل عەزیز، له خودا نمونه بگرن.
وه بان گشت ئیانه مابەتیش بکەنه وەردان که گشت چشتێگ وه یەکەو بوین کامڵ دەێده قێ یەکەو.
ئامانج ئی فەرمانه دوس داشتنه، دوس داشتنێگ که له دڵ پاک و وژدان درس و ئیمانێگ بی دوڕویی هەڵساس.
ئەگەر زانین که ئەیو سالحانه، جا دڵنیاین که هەر کەسێگ ئەو چشته که درسه وه جا تیەرێ، له لێ هاتیەسه دنیا.
بنوڕن که باوگ ئاسمانی چ مابەتێ و ئیمه کردێه، تا وەپێمان بویشن ڕوڵەیل خودا! جا ئیجوریشه هەیم! وه ئی بونەسه جهان نیەناسیدەمان، چوینکه ئەیو نەناسیه.
ئێ عەزیزەیل، ئێرنگه ڕوڵەیل خودایم، هێمراێ ئاشکرا نویه بویمنه چه. وەلێ زانیمن وەختێ ئەیو ئاشکرا بود بویمنه وێنەێ ئەیو، چوینکه ئەیو هەر ئەوجورە که هەس، دوینیمنێ.
ئیمەیش ئی حوکمه له ئەیو گردیمنه که هەر کەسێگ که خودا دوس دێرێ، باێه براگەێ خویشێ دوس بیاشتود.
ئیمه له خودایمن و هەر که خودا بناسێ، وه ئیمه گوش گری. هەر که له خودا نیه، وه ئیمه گوش نیەگرێ. له ئی ڕێه روح ڕاسی له روح گومڕایی ناسیم.
ئەوه که مابەت نیەکێ، خودا نیەناسێ، چوینکه خودا مابەته.
ئیمه زانیمن که له خودایمن و گشت جهان پاڵەو داسه ژێر هێز ئەو شەڕئاشوه.
له ئیه زانیمن که ڕوڵەیل خودا دوس دێریم، که خودا دوس بیاشتویم و حوکمیلێ وه جێ باریم.
ئێ عەزیز، وه خراوی نمونه ئەڕا خوەد مەگر، بەڵکەم وه خاسێ نمونه بگر. هەر کەس خاسێ بکێ، له لاێ خوداس، وەلێ هەر کەس خراوی بکێ خودا وه چەو نێه.