12 ئێ ڕوڵەیل ورد، ئەڕا ئیوه نویسم، چوینکه وەبونەێ ناو ئەیو گونایلدان بەخشریاس.
وه ناو ئەیو توبه و بەخشین گونایل باێه وه گشت ملەتیل بانگەوازی بکرێی، له ئورشەلیم شرو کریەد.
وەختێ عیسا ئیمان ئەوانه دی، وەت: «پیاگه، گونایلد بەخشیا!»
پەێخەمەریل گشتێان شاێەتی ئەڕاێ دەن که هەر کەس ئیمان وەپێ بارێ، وه ناو ئەیو گونایلێ بەخشریەد.»
جا، ئێ برایل، بزانن له ڕێ عیسا بەخشین گونایل وه پێدان جار دریاس.
وەناو هویچکەس بێجگه ئەیو نجات نیه، ئەڕا ئیه که له ژێر ئاسمان ناوێگ تر وه مەردم نێریاس تا وەگەردێ نجات پەێا بکێم.»
بڕێگ لەلێدان جاران ئیجوره بین، وەلێ وه ناو عیسا مەسیح خوداوەند و له ڕێ روح خودامان شوریاینه، تەقدیس کریاینه و سالحان وه حساو هاتینه.
وەناو مەسیح، ئیمه وه وەسلەێ خوین ئەیو ڕزگاری پەێا کردیمنه، که ئیه هەر ئەو بەخشیان خەتایلمانەسه، که وه پێ دەوڵەمەنی فیز خوەێ،
وەگەرد یەکترەکی مێرەبان و دڵسوز بون و هەر ئەوجورە که خودا ئیوه وەناو مەسیح بەخشی، ئیوەیش یەکترەکی بوەخشن.
که وەناو ئەیو، ڕزگاری یانێ بەخشاین گونایل دێریم.
ئیمه ئی چشتیله ئەڕادان نویسیمن تا خوەشیەگەمان کامڵ بود.
وەلێ ئەگەر وەناو نویر زنەیی کەیمن، هەر ئەوجورە که ئەیو هاناو نویر، وەگەرد یەکەو دوسی دێریم و خوین عیساێ کوڕێ، ئیمه له هەر گوناێگ پاکەو کەی.
وەلێ ئەگەر وه گونایلمان ئێقرار بکێم، ئەیو ئەمین و دادپەروەره تا گونایلمان بوەخشێد و ئیمه له هەر نادرسیێگ، پاکەو بکێ.
ئێ ڕوڵەیل وردم، ئی چشتیله ئەڕادان نویسم تا گونا نەکێن. وەلێ ئەگەر کەسێگ گونا کرد، وه لاێ باوگ ئاسمانی وەکیلێگ دێریم، یانێ عیساێ مەسیح سالحان.
مه ئیه ئەڕادان نیەنویسم وەبونەێ ئەوه که ڕاسی نیەزانین، بەڵکەم وەبونەێ ئیه که ڕاسی زانین و هەرئیجوره زانین که هویچ دروێگ له ڕاسی سەرچاوه نیەگرێ.
عەزیزەگانم، حوکم تازەێگ ئەڕادان نیەنویسم، بەڵکەم حوکم کویەنەگەس که هەر له سەرەتا داشتین. ئی حوکم کویەنه، هەر ئەو کەڵامەسه که شنەفتینەسێ.