7 جا نه ئەوه که کاڵێدەێ گرنگه و نه ئەوه که ئاویاری کێ، وەلێ تەنیا خوداس که سەوزی کێ.
«مه مەیوم و ئیوه پەلەگانێ. ئەوه که وەناو من نیشتەجێ بود و مه وەناو ئەوه، بەر فرەێگ دەێده دەسەو؛ چوینکه جیا له مه، هویچه دەسدان نیەتێد.
ئەگەر هێز نەبوەت بیاشتوم و گشت رازیل خودا و ماریفەت بزانم و ئەوجورە ئیمان تەمامێگ بیاشتوم که بتویەنم کویەیل جاوەجا بکەم، وەلێ مابەت نیاشتویم، هویچ نیم.
من تویەمەگه کاڵیم و ئاپولوس ئاوێ دا، وەلێ خودا بی که سەوزی کرد.
ئەوه که کاڵێدەێ و ئەوه که ئاویاری کێ، هەردگێان یەکیگن و هەر کام وه پێ زامەتێگ که کیشن، حەقدەس گرن.
گیلگەوج بیمه! ئیوه ناچارم کردین. باێه تاریفم بکردیاین، ئەڕا ئیه که هەر چەن مه هویچم، وەلێ له ئەوانه که خوێان وه ’گەورا ڕەسولەیل‘ خوەنن چشتێ کەم نێرم.
وەلێ وەپێم وەت: «فیز من ئەڕا تو بەسه، چوینکه هێز من وەناو بی هازی کامڵەو بود.» جا وه شادی فرەێگ وه بی هازییلم شانازی کەم تا هێز مەسیح باێده سەرم.
چوینکه ئەگەر ئایەمێگ هەرچەن کەسێگ نیه و خوەێ وه ئایەم گەوراێگ بزانێ، دێرێ خوەێ گول دی.