25 Sij cieʹlǩǩe suʹnne: «Ǩii ton leäk?» Isõs cieʹlǩi: «Mâʹst šât mon mainstem tiʹjjid?
Da tät lij Evvan tuõđštõs, ko juudlažneeʹǩǩ vuõlttee Jerusaaʹlmest paappid da leeʹvilaid Evvan årra kõõččâd, ǩii son tuõđi leäi.
Sij cieʹlǩǩe: «Säärn tâʹl ǩii ton leäk, što vuäitčep vaʹstteed tõiʹd, kook miʹjjid liâ vuõlttääm. Mâiʹd ton joordak jijstad?»
Juudlažneeʹǩǩ norrõʹtte suu pirr da cieʹlǩǩe suʹnne: «Mõõn kuuʹǩǩ ton ǩiččlõõddak mij ǩeâllʼjemvuõttân? Jõs ton leäk Kristõs, säärn tâʹl miʹjjid tõn vuõiʹǧǧest.»
Son mõõni kuårncasas da kõõjji Isõõzzâst: «Koʹst ton leäk?» Isõs ij vaʹsttääm ni mâiʹd.
Isõs eʹpet säärnai siʹjjid: «Mon leäm maaiʹlm čuõvv. Kååʹtt muu mieʹldd jåått, ij taarbâž seuʹnnjeen jååʹtted, a son vuäǯǯ jieʹllem čuõv.»
Cieʹlǩǩem tâma mon, što tij jääʹmmveʹted rieʹǩǩest. Tij tuõđi jääʹmmveʹted, ko jeäʹped ååsk, što mon leäm tuõđi tõt, mii mon leäm.»
Muʹst leʹčči jiânnai teeʹst mainstemnalla da vuäitčem suudâd tiʹjjid; leša son, kååʹtt lij muu vuõlttääm, lij tuõtt, da mon teâđtam maaiʹlme tõn, mâiʹd leäm kuullâm suʹst.»