9 «Tääiʹben lij Päʹrnn, ǩeäʹst liâ vitt leeiʹb da kuõʹhtt kueʹl, leša mõõk tõk liâ nääiʹt jiânnʼjõʹsse?»
Määrf cieʹlǩi Isõʹsse: «Šurr, jõs ton leʹjjiǩ leeʹd tääiʹben, tâʹl muu villjam iʹlleʹjje jääʹmmed.
Ko Mäʹrjj pueʹđi Isõõzz årra, son luâšttõõđi suu juõʹlji ouʹdde da cieʹlǩi: «Šurr, jõs ton leʹččiǩ leämmaž tääiʹben, villjam iʹlleʹjje jääʹmmed.»
Isõs cieʹlǩi siʹjjid: «Puʹhtted tiiʹǩ tõiʹd kuõʹlid, koiʹd jeäskka kooʹddid.»
Isõs pueʹđi tollpeällsa, vaaʹldi leeiʹb da kuõʹlid da juõʹjji siʹjjid.
Ko sij lauʹǩǩee riddu, vuõiʹnne sij, što tåʹben leʹjje toolâst kueʹl di leeiʹb päšttjeʹmmen.
Isõs vaaʹldi leeiʹbid, späʹssbõõžži Vuâsppååʹd da juõʹjji åummaid tõiʹd; seämma kuõʹlid, da puk vuåǯǯu poorrâd nuʹt jiânnai ko vuõiʹtte.
Iʹllep vaʹsttii suʹnne: «Håʹt vuästčep leeiʹb kuõiʹtin čuõʹđin denaarin, ij tõʹst faattče ni jueʹǩǩkeʹžže håʹt siõm kooskaž.»