11 Isõs vaaʹldi leeiʹbid, späʹssbõõžži Vuâsppååʹd da juõʹjji åummaid tõiʹd; seämma kuõʹlid, da puk vuåǯǯu poorrâd nuʹt jiânnai ko vuõiʹtte.
Isõs cieʹlǩi siʹjjid: «Puʹhtted tiiʹǩ tõiʹd kuõʹlid, koiʹd jeäskka kooʹddid.»
Isõs pueʹđi tollpeällsa, vaaʹldi leeiʹb da kuõʹlid da juõʹjji siʹjjid.
Ko sij lauʹǩǩee riddu, vuõiʹnne sij, što tåʹben leʹjje toolâst kueʹl di leeiʹb päšttjeʹmmen.
Tiberiaazzâst puõʹtte jeeʹres võnnâz ââlda tõn pääiʹǩ, koʹst oummu leʹjje poorrâm Šuur bloouslõõvvâm leeiʹbid.
«Tääiʹben lij Päʹrnn, ǩeäʹst liâ vitt leeiʹb da kuõʹhtt kueʹl, leša mõõk tõk liâ nääiʹt jiânnʼjõʹsse?»