11 Leäm mainstam nääiʹt, što vuäǯǯčem rämmšed tij diõtt da tij še vuäǯǯčid rämmšed tiuddsest.
Tän räjja tij jeäʹped leäkku ni mâiʹd raukkâm muu nõõm diõtt. Raukkâd, de tij vuäǯǯveʹted da tij rämmad šâdd tiuddsen.
Leäm mainstam tän tiʹjjid tõn diõtt, što tij vuäǯǯčid muu rääuhan. Maaiʹlmest tiʹjjid vâjjeet, leša leäkkad smeʹllak: mon leäm vuäittam maaiʹlm.»
Ååʹn mon puäđam årrsad. Säärnam siʹjjid tän, ko veâl leäm maaiʹlmest, što muu rämmam sami teeudči siʹjjid.
Ǩeäʹst lij kaavsõs, tõt lij vuõddâm; vuõddâm naʹzvaan čueǯǯ da kulddal suu da rämmaš čuuʹt vuõddâm jiõnâst. Nuʹt muu räämmast še iʹlla ǩieʹčč.