Mon ceälkam tiʹjjid, što tõt, kååʹtt kooll muu saaʹnään da åskk suu, kååʹtt lij muu vuõlttääm, vuäǯǯ âʹǩǩpâjjsaž jieʹllem. Suu jeät suudu, pâi son lij piâssâm jaaʹmmjest jieʹllma.
De Isõs säärnai ceerkvest da čuârvai kõrr jiõʹnne: «Tij tobddveʹted muu da tieʹttveʹted, koʹst mon leäm puättam. Leša mon jiõm leäkku puättam jiõččan täättast, a tõt ǩii lij muu vuõlttääm, lij vuõigg vuõltteeja, da suu tij jeäʹped toobd.