30 Mon da Eʹčč leäʹp õhtt.»
Muu Eʹčč, kååʹtt lij siʹjjid muʹnne ouddam, lij šoorab puki. Ij ni ǩii vueiʹt suâleed siʹjjid muu Eččan ǩiõđâst.
mõõzz tij tâʹl ceäʹlǩǩveʹted tõõzz, koon Vuâsppåʹd lij pââʹzztam da vuõlttääm maaiʹlme: ’Ton viggtak Vuâsppååʹd’, tõn diõtt, što mon sarnnum: ’Mon leäm Vuâsppååʹd Päʹrnn’?
Isõs vaʹsttii da cieʹlǩi suʹnne: «Kååʹtt-ne ko rääʹǩǩast muu, son jäkktââll saaʹnään. Muu Eččam rääʹǩǩast suu, da Eʹčč da mon pueʹttep suu årrses da jeälstep suu åʹrnn.
Isõs vaʹsttii: «Jiõk-a ton toobd muu, Iʹllep, håʹt mon leäm leämmaž nääiʹt kuuʹǩǩ tijvuiʹm? Kååʹtt lij vuäinnam muu, lij vuäinnam Eeʹjj. Mäʹhtt vuäitak ceäʹlǩǩed: ’Čuäʹjet miʹjjid Eeʹjj’?
Puk, mii lij Eččan, lij še muu. Tõn diõtt cieʹlǩǩem, što tuõđšvuõđ Jiõgg vuäǯǯ muʹst tõn, mâiʹd son tiʹjjid särnn.
Puk mii lij muu, lij tuu, da mii lij tuu, lij muu, da muu čuõvvâdvuõttam kuâsttai seeʹst.
Leša Isõs cieʹlǩi siʹjjid: «Muu Eʹčč tuejjad pâi tuâj, da nuʹt še mon tuejjääm.»
što puk ciʹsttjeʹčče Pääʹrn seämmanalla, ko sij ciʹsttje Eeʹjj. Kååʹtt ij ciʹstte Pääʹrn ij ciʹstte ni Eeʹjj, kååʹtt lij suu vuõlttääm.
Isõs cieʹlǩi siʹjjid: «Tuõđi, tuõđi mon ceälkam tiʹjjid: ouʹddelgo Aabraham šõõddi, mon leäm leämmaž.»
