Yûhenna 16:30 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

³⁰ نَهَ اَم دِزانِن گو تِ همو دِشدی دِزانی و لازِم نینَ چه کَس ژه تَ پیسیارا بِگَت؛ بَر خاطره وه هِنده یَ گو مَ ایمان هَیَ تِ ژه آلیه خدا هاتی.»

Kurmanji Încîl

³⁰ Niha em fêm dikin ku tu her tiştî dizanî û hewcedariya te tune ku kesek ji te bipirse. Ji bo vê yekê em bawer dikin ku tu ji ba Xwedê hatiyî.»

Peymana Nû (Încîl)

³⁰ Niha em feʼm dikin, ku Tu her tiştî zanî û ne hʼewce ye ku ji Te bipirsin, Tu pêşda cabê didî. Bona vê yekê em bawer dikin, ku Tu ji cem Xwedê hatîyî».

Пәймана Ну (Инщил)

³⁰ Ньһа әм фәʼм дькьн, кӧ Тӧ һәр тьшти зани у нә һʼәԝщә йә кӧ жь Тә бьпьрсьн, Тӧ пешда щабе дьди. Бона ве йәке әм баԝәр дькьн, кӧ Тӧ жь щәм Хԝәде һатийи».

Yûhenna 16:30 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Yûhenna 16:17

بَجا هِندَگ ژه شاگِردِت وی گُتنَ یِگودو: «منظورا وی چیَ گو دِبِژیتَ مَ، ”پاشه مدَتَگه گِم، اون ایدی مِن نابینِن، بله پاشه مدَتَگه گِم اونه دیسا مِن بِبینِن“؟ و ”چون گو اَز دِچِمَ لاره بابو“؟»

Yûhenna 16:23

وه رُژه دا، اون ایدی چه دِشدی مِن ناخازِن. بَراستی، بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، هَچی دِشدا اون بِ ناوه مِن ژه بابو بِخازِن، اَوه دیه بِدَتَ وَ.

Yûhenna 16:26

وه رُژه دا، اونه بِ ناوه مِن بِخازِن. اَز نابِژِمَ وَ گو اَزه بَدَلا وَ ژه بابو بِخازِم؛

Yûhenna 16:31

عیسی گُتَ وان: «نَهَ هَراستی وَ ایمان هَیَ؟

Yûhenna 17:8

چون اَو کلاما گو تَ سِپاردَ مِن، مِن سِپاردیَ وان، و اَوان اَو قَبول گِرِنَ و بَراستی زانینَ گو اَز ژه آلیه تَ هاتِمَ، و ایمان اینانَ گو تَ اَز رِگِرِمَ.

Yûhenna 2:11

اَوَ، یِکِمین نیشانا وی بو، عیسی اَو شُلَ گُنده قانایا حَریما جلیله دا گِر و شُکوه و جلالا خو آشگَرا گِر و شاگِردِت وی ایمان اینانَ وی.

Yûhenna 21:17

جارا سِیه عیسی گُتَ پِطرُس: «شَمعون، گوره یونا، تِ هَژَ مِن دِگَی؟» پِطرُس بَر خاطره هِنده گو عیسی سه جارا وی پیسیار گِره بو گو، «تِ هَژَ مِن دِگَی؟» نَرِحَت بو و گُتَ عیسی: «آغایه مِن، تِ همو دِشدی دِزانی؛ تِ دِزانی گو اَز هَژَ تَ دِگَم.» عیسی گُت: «پَزه مِن بِچَرینَ.

Yûhenna 5:20

چون گو بابو، هَژَ گور دِگَت و تواوی شُله گو دِگَت نیشا وی دِدَت و شُلِت وِنَ مَزِنتِر ژی دیه نیشا وی بِدَت گو اون صِفَت گِرتی بِن.

Yûhenna 8:42

عیسی گُتَ وان: «هَگو خدا بابه وَبا، وَیه هَژَ مِن گِره با، چون گو اَز ژه آلیه خدا هاتِمَ و نَهَ اَز اِرَمَ. اَز بَخودا نَهاتِمَ، بَلگو اَوی اَز رِگِرِم.

Îbranî 4:13

چه مَخلوق بَر چاوه خدا وَشارتی نینَ، بَلگو همو دِشد بَر چاوه وی روت و آشگَرایَ، هَمَن اَو خدایه گو اَم دِبی حسابه بِدَنه.