Selanîkî I, 4:14 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹⁴ چون بَر خاطره هِنده گو مَ ایمان هَیَ گو عیسی مِر و دیسا ساخ بو، بَجا هَ وِسا ژی بِ واسِطا عیسی، خدا اَو مِرُوه خُدان ایمان گو مِرِنَ، گَل ویدا دیه بِزُورنیت.

Kurmanji Încîl

¹⁴ Madem ku em bawer dikin Îsa mir û rabû, bi wî awayî jî Xwedê wê wan ên ku di baweriya Îsa de razane bi wî re bîne.

Peymana Nû (Încîl)

¹⁴ Awa heger em bawer dikin, ku Îsa mir û ji mirinê rʼabû, usa jî Xwedê wê mirîyêd ser bawerîya Îsa tʼevî Wî vegerʼîne.

Пәймана Ну (Инщил)

¹⁴ Аԝа һәгәр әм баԝәр дькьн, кӧ Иса мьр у жь мьрьне рʼабу, ӧса жи Хԝәде ԝе мьрийед сәр баԝәрийа Иса тʼәви Ԝи вәгәрʼинә.

Selanîkî I, 4:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Metta 24:31

اَو دیه میلیاکَتِت خو بِ دَنگا بِلندَ زِرنایه رِگَت و اَو میلیاکَت دیه بِژارتیِت وی ژه چار قُنجه عالَمه، ژه سَرَگه اَسمانی حَتا سَره دی، دُرا یِگودو خِر گَن.

Romayî 14:9

چون گو مسیحْ هَ بَر خاطره وه یگه مِر و دیسا ساخ بو گو هم خادیه مِریا بیت هم خادیه ساخا.

Romayî 8:11

هَگو رِحا اَوه گو عیسی ژه ناو مِریادا راگِریَ ناو وجودا وَدا دژیت، هَمَن اَوه گو مسیحْ عیسیْ ژه ناو مِریادا راگِر، بِ واسِطا رِحا خو گو ناو وجودا وَدا دژیت، دیه ژیانه بِدَتَ بَدَنه وَ یه فانی ژی.

Selanîkî I, 3:13

گو وِسا دله وَ قُرص گَت گو وقته خادیه مَ عیسی گَل تواوی مُقدسه خودا بِت، اون حُضورا خدایه مَ، بابودا، به عَیب و مُقدس بِن.

Selanîkî I, 4:13

بله گَلی بِرایا، اَم ناخازِن گو اون ژه وان مِرُوه خُدان ایمان گو مِرِنَ به خَبَر بِن، گو وِسا له نَیِت گو اون بینا مِرُوه دی گو به اُمیدِن، تازیه بِگِرِن.

Selanîkî I, 4:17

پاشه اَم اَونه گو ساخِن و مانَ، اَمه گَل واندا بُ ناو اَورادا ژِلَل بِنَ بِرِن گو خاده ناو هوادا بِبینِن و وِسا اَمه همو جاره گَل خاده دا بِن.

Selanîkî II, 2:1

نَهَ گَلی بِرایا، راستا هاتنا خادیه مَ عیسیْ مسیحْ و خِربونا مَ دُرا وی، اَم لاواهیا وَ دِگَن،

Peyxam 1:18

اَزِم اَوه گو ساخَ. اَز مِرِم، و بَرخوده اَز حَتا اَبَده ساخِم، و کلیده مِرِنه و عالَما مِریا دَسته مِدانَ.

Peyxam 14:13

مِن دَنگَک ژه اَسمانی بیهیست گو دِگُت: «وِنَ بِنویسَ: خَنیَگه حاله وان مِرُوا گو نَهَ وِدا ناو خاده دا دِمِرِن.» و رِحا خدا گُت: «بَراستی خَنیَگه حاله وان، گو دیه ژه زحمته خو رِحَت بِن، چون گو عمله وان دوو وانرا تِت!»