Peyxam 4:11 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹¹ «اَی خاده و خدایه مَ تِ لاییقی، گو شُکوه و جلال و حُرمَت و قُدرَت بُ تَ بِتَ پِشکِش گِرِن، چون گو تَ همو دِشد آفِراند، و بِ اِرادا تَ اَو هَنَ و هاتنَ آفِراندِن.»

Kurmanji Încîl

¹¹ «Ya Xudan, Xwedayê me, Tu hêja yî ku rûmet, hurmet û hêzê bistînî. Çimkî te her tişt afirandin Û bi daxwaza te ew afirîn û hene.»

Peymana Nû (Încîl)

¹¹ «Ya Xudan Xwedêyê me, Tu hêja yî ku rʼûmet, hurmetê û qewatê bistînî. Çimkî Te her tişt eʼfirandin û bi xwestina Te ew eʼfirîn û hene».

Пәймана Ну (Инщил)

¹¹ «Йа Хӧдан Хԝәдейе мә, Тӧ һежа йи кӧ рʼумәт, һӧрмәте у ԛәԝате бьстини. Чьмки Тә һәр тьшт әʼфьрандьн у бь хԝәстьна Тә әԝ әʼфьрин у һәнә».

Peyxam 4:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

شُله رسولا 14:15

«گَلی مِرا، اون بُچی وِسا دِگَن؟ اَم ژی بینا وَ انسانِن. مَ اَو خَبَرا خوش بُ وَ اینایَ گو اون دَست ژه وان شُله پوچ بِکِشِن و بِزُورِنَ بُ آلیه خدایه حَیّ و حاضِر. هَمَن اَو خدایه گو اَسمان و عَرد و بَحر و هَچی دِشدا گو ناو واندایَ آفِراند.

شُله رسولا 17:24

«اَو خدایه گو دُنیا و هَچی دِشدا گو تِدایَ آفِراند، خُدانه اَسمان و عَردیَ و اَو ناو معبدِت گو بِ دَسته بَشَری هاتنَ چه گِرِن دا ناژیت.

Romayî 11:36

چون گو همو دِشد ژه وی، و بِ واسِطا وی، و بُ ویَ. شُکوه و جلال بیت بُ وی حَتا اَبَده. آمین.

Efesî 3:9

و نَقشا وه سِرّه نیشا همو کَسه بِدَم گو چیَ اَو سِرّا گو ناو زَمانِت بَرِ، لاره خدایه گو همو دِشد آفِراندیَ، وَشارتی مابو.

Îbranî 1:10

و: «تَ، اَی خاده، له دَستبه گِرِنه خیمه عَردی دانا، و اَسمان شُله دَسته تَنَ!

Îbranî 1:2

بله وان رُژه دوماییگه دا، اَوی بِ واسِطا گوره خو گَل مَدا قِسَ گِریَ، هَمَن اَو گوره گو اَوی اَو گِریَ وارِثه همو دِشدی، هَمَن اَوه گو بِ واسِطا وی دُنیا ژی آفِراند.

Peyxam 1:6

و اَوی ژه مَ پادشاهیَگ چه گِر و بُ خدا، بابه اَسمانیه خو کاهین چه گِرِن، شُکوه و جلال و سَلطَنَت بُ وی بیت، اَبَده حَتا اَبَده. آمین.

Peyxam 10:6

و سَر اَوه گو اَبَده حَتا اَبَده ساخَ سوند خار، هَمَن اَوه گو اَسمان و هَچی دِشدا گو ناودا یَ، عَرد و هَچی دِشدا گو ناودا یَ، بَحر و هَچی دِشدا گو ناودا یَ آفِراند. اَوی سوند خار گو ایدی وِنَ زِدَتِر دِرَنگی چه نابیت،

Peyxam 14:7

اَوی بِ دَنگا بِلند گُت: «ژه خدا بِتِرسِن و شُکوه و جلاله بِدَنَ وی، چون گو اَو سَعَت گَهَشتیَ گو اَو دیوانه بِگَت. اَوه گو اَسمان و عَرد و بَحر و کانیه آوه چه گِرِن، پَرستِش گَن.»

Peyxam 19:1

پاشه وه یگه، مِن دَنگَک بیهیست گو بینا دَنگا جَماعَتَگه مَزِن ناو اَسمانی دا بو، گو دِگُتن: «هَلِلویاه! نجات و شُکوه و جلال و قُدرَت یا خدایه مَیَ،

Peyxam 5:12

و بِ دَنگا بِلند دِگُتن: «اَو بَرخِگا هاتی قُربانی گِرِن لاییقَ گو قُدرَت و ثَروَت و حکمت و قاوَت، و حُرمَت و شُکوه و جلال و حمد و ثنا بُ وی بِتَ پِشکِش گِرِن.»

Peyxam 5:2

و مِن میلیاکَتَگه قاوَت دیت گو بِ دَنگا بِلند دِگُت: «که لاییقَ گو وه طوماره وَگَت و مُهره وه بِشگِنیت؟»

Peyxam 5:9

اَوان اِستِرانَگه تازَ دِخاندِن گو دِگُت: «تِ لاییقی گو طوماره راگَی و مُهره وه بِشگِنی، چون گو تِ هاتی قُربانی گِرِن و تَ بِ خونا خو حَقه آزادیا خلقه، ژه هر طایفَ، ژه هر اَزمان، ژه هر قَوم و ژه هر مِلَتَگه، بُ خدا کِری؛