Lûqa 12:19 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹⁹ پاشه اَزه بِژِمَ خو: اَی جانه مِن، تَ بُ گَلَک سالا، گَلَک مال خِر گِریَ. نَهَ رِحَت بِژی؛ بُخُ و وَخُ و کَیفه بِگَ.“

Kurmanji Încîl

¹⁹ Êdî ezê ji xwe re bêjim: Ya canê min, te ji xwe re têra gelek salan mal hilaniye. De rûne, bixwe, vexwe û kêfê bike.›

Peymana Nû (Încîl)

¹⁹ Û xwexa xwerʼa bêjim: Eʼvdo! Te bona xwe tʼêra gelek sala, gelek hebûk daye ser hev, rʼûnê bixwe, vexwe û şa be›.

Пәймана Ну (Инщил)

¹⁹ У хԝәха хԝәрʼа бежьм: Әʼвдо! Тә бона хԝә тʼера гәләк сала, гәләк һәбук дайә сәр һәв, рʼуне бьхԝә, вәхԝә у ша бә›.

Lûqa 12:19 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Lûqa 12:18

پاشه گُت: ”مِن زانی گو اَز دِبی چه بِگَم! انباره خو اَزه خِرا گَم و انباره مَزِنتِر اَزه چه گَم و تواوی گَنِم و ماله خو اَزه ناو واندا انبار گَم.

Lûqa 16:19

«مِرُوَگه دَولمَند هَبو گو جِلِگه بِنَفشیَ بُها و کَتانه نَرم دِگِرَ بَر خودا و همو رُژه بِ جَشنه بَر چاو خوش دَرباز دِگِر.

Lûqa 21:34

«هیشیار بِن، نَگو عیاشی و مَست بون و نیارانیِت ژیانه دله وَ گِران گَت و اَو رُژ وَگو طَلِگَگه نِشگادا سَر وَدا بِت.

Korîntî I, 15:32

هَگو مِن بِ نیّته انسانی شَهره اَفِسُسه دا گَل مِرُوه وه شَهری دا گو بینا حیوانه دِرِندَ بون شَر گِر، بُ مِن چه کارَگ تِدا هَبو؟ هَگو مِری ساخ نابِن، «وَرِن اَم بُخُن و وَخُن چون گو اَمه سِبه بِمِرِن.»

Filîpî 3:19

دوماییگا وان مِرُوا بَین چُیینَ. خدایه وان زِگه وانَ و اَو اِفتخاره شَرمزاریه خو دِگَن، فِکره وان سَر دِشده دُنیاییَ.

Tîmotʼêyo I 5:6

بله اَو بِوَژِنا گو عیاشیه دِگَت، بِ وه حالی گو ساخَ، مِریَ.

Tîmotʼêyo I 6:17

بُ دَولمَنده وه زَمانی اَمِر گَ گو نه خو مَزِن گَن، نه ژی اُمیدا خو بِدَنَ ماله دُنیایه گو نامینیت. بَلگو اُمیدا خو بِدَنَ خدا، هَمَن اَو خدایه گو بُ مَ همو دِشدی گَلَک زِدَ حاضِر دِگَت گو اَم کَیفه بِگَن.

Tîmotʼêyo II 3:4

دیه خیانته بِگَن و به بَرآورد بِن، دیه تِژی ژه غرور بِن و دیه ژه خدا گَلَکتِر هَژَ عیاشیه بِگَن،

یعقوب 5:5

اون سَر رویه عَردی ناو دَولمَندی و شُله پیسَ نفسه دا ژیانَ. وَ دله خو بُ رُژا شَژه گِرِنه قَلَو گِرِنَ.

Petrûs I 4:3

چون گو ایدی بَسَ اَو عَمره چُیی گو وَ پِشتا بُ گِرِنا شُله گو بت پرست هَز دِگَن بِگَن دانا و وَ ژیانا خو ناو به اَدبی، شهوت، مَستی، عیاشی، مجلِسه مَه وَخارِنه و بت پرستیه قَبیح دا، دَرباز گِر.

Peyxam 18:7

هَ وه قیاسه گو اَوی شُکوه و جلال دا خو و ناو کَیفه دا ژیا، هَ وه قیاسه عَذاب و گُلا بِدَنَ وی. چون گو اَو دله خودا دِبِژیت گو، ”اَز بینا مَلَکیَگه دِرونِم، اَز بِوَژِن نینِم و چه جارا گُلا ناخُم.“