Korîntî II, 7:10 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹⁰ چون اَو نَرِحَتیا گو بِ اِرادا خدا بیت، باعیثه تَوبه دِبیت، گو دِبَتَ بُ نجاته و چه پُشمان بون چِنینَ. بله نَرِحَتیا وه دُنیایه باعیثه مِرِنه دِبیت.

Kurmanji Încîl

¹⁰ Çimkî xemgîniya li gor Xwedê, tobeya ku dibe xilasbûnê pêk tîne û poşmanî tê de tune. Lê heçî xemgîniya dinyayê ye, ew mirinê pêk tîne.

Peymana Nû (Încîl)

¹⁰ Berxwekʼetina li gora xwestina Xwedê mêriv berbi tʼobeyîyê dibe ku xilaz ke û pʼoşmanî têda tʼune, lê berxwekʼetina ji vê dinyayê berbi mirinê dibe.

Пәймана Ну (Инщил)

¹⁰ Бәрхԝәкʼәтьна ль гора хԝәстьна Хԝәде мерьв бәрбь тʼобәйийе дьбә кӧ хьлаз кә у пʼошмани теда тʼӧнә, ле бәрхԝәкʼәтьна жь ве дьнйайе бәрбь мьрьне дьбә.

Korîntî II, 7:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Metta 26:75

هِنگه پِطرُس قِسا عیسی اینا بیراخو گو گُته بو: «پِش بانی دانا دیگِله، تِیه سه جارا مِن حاشا گَی!» ایجا چو دَروَ و هوری هوری گیریا.

Lûqa 15:10

اَز بُ وَ دِبِژِم، هَ وِسا بُ گُنَهکارَگه گو تَوبَ دِگَت، حُضورا میلیاکَته خدادا جَشن و شادی دِتَ دامَزِراندِن.»

Lûqa 18:13

بله اَوه باجگِر دوروَ راوَستا و نَخاست حتا چاوه خو ژی بُ آلیه اَسمانه بِلند گَت، بَلگو سَر سینگه خو دِکُتا و دِگُت: ”خدایا، رَحمه مِنَ گُنَهکار بِگَ.“

شُله رسولا 11:18

وقته اَوان اَو قِسَنَ بیهیستِن، کُش بون. اَوان سِتایِشا خدا دِگِرِن و دِگُتن: «بَجا خدا فُرصَتا وه تَوبا گو دِبَتَ بُ ژیانه، دایَ قَومه گو یهودی نینِن ژی.»

شُله رسولا 3:19

بَجا تَوبَ گَن و بِزُورِنَ بُ آلیه خدا گو گُنَهه وَ بِنَ خِشت گِرِن.

Korîntî II, 12:21

و هَمژی اَز ژه وه هِنده دِتِرسِم گو وقته اَز دیسا بِمَ لاره وَ، خدایه مِن دیسا مِن حُضورا وَدا دل نِزِم گَت و اَز مَجبور بِم بَر خاطره گَلَک ژه وان مِرُوه گو پِشتا گُنَه گِرِنَ و ژه پیسیتی، به ناموسی و عیاشیا خو تَوبَ نَگِرِنَ، تازیه بِگِرِم.

Korîntî II, 7:9

بله اَز نَهَ کَیف خوشِم، نه بَر خاطره هِنده گو اون نَرِحَت بون، بَلگو بَر خاطره هِنده گو نَرِحَتیا وَ گَهَشتَ تَوبَ گِرِنه. چون گو اَو نَرِحَتیا گو وَ کِشا بَر خاطره اِرادا خدا بو، گو وِسا ژه آلیه مَ چه ضَرَر نَگَهَشیتَ وَ.

Îbranî 12:17

چون هَ وِسا گو اون دِزانِن، پاشه وه یگه، وقته گو اَوی خاست بِبیتَ وَرَثه وه بَرکته، نَهاتَ قَبول گِرِن، چون گو اَوی چه فُرصَت بُ تَوبه پَیدا نَگِر، دوزَ گو بِ رُنِگا دوو وِدا بو.