Îbranî 11:3 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

³ بِ واسِطا ایمانه یَ گو اَم فام دِگَن گو عالَم بِ کلاما خدا هاتَ آفِراندِن، وِسا گو اَو دِشده گو بِ چاو دِنَ دیتِن، ژه اَو دِشده گو بِ چاو دِنَ دیتِن نَهاتنَ چه گِرِن.

Kurmanji Încîl

³ Bi baweriyê, em fêm dikin ku erd û ezman bi peyva Xwedê hatiye damezrandin; wisa ku tiştên tên dîtin, ji tiştên nayên dîtin çêbûne.

Peymana Nû (Încîl)

³ Bi bawerîyê meva eʼyan e ku dinya bi xebera Xwedê eʼfirîye û ew tiştêd ku têne dîtinê ji wan tiştêd ku nayêne dîtinê çêbûne.

Пәймана Ну (Инщил)

³ Бь баԝәрийе мәва әʼйан ә кӧ дьнйа бь хәбәра Хԝәде әʼфьрийә у әԝ тьштед кӧ тенә дитьне жь ԝан тьштед кӧ найенә дитьне чебунә.

Îbranî 11:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Yûhenna 1:3

همو دِشد بِ واسِطا وی چه بو و ژه وان دِشده گو چه بونی چه دِشد به وی چه نَبو.

شُله رسولا 14:15

«گَلی مِرا، اون بُچی وِسا دِگَن؟ اَم ژی بینا وَ انسانِن. مَ اَو خَبَرا خوش بُ وَ اینایَ گو اون دَست ژه وان شُله پوچ بِکِشِن و بِزُورِنَ بُ آلیه خدایه حَیّ و حاضِر. هَمَن اَو خدایه گو اَسمان و عَرد و بَحر و هَچی دِشدا گو ناو واندایَ آفِراند.

شُله رسولا 17:24

«اَو خدایه گو دُنیا و هَچی دِشدا گو تِدایَ آفِراند، خُدانه اَسمان و عَردیَ و اَو ناو معبدِت گو بِ دَسته بَشَری هاتنَ چه گِرِن دا ناژیت.

Romayî 4:17

هَ وِسا گو تَوراته دا هاتیَ نِویساندِن: «مِن تِ گِری بابه گَلَک مِلَتا.» حُضورا خدادا، اَو خدایه گو ابراهیمی ایمان اینا وی، هَمَن اَو خدایه گو مِریا ساخ دِگَت و گازی دِشده نَیی دِگَت گو هَبِن.

Korîntî I, 2:7

بَلگو اَم راستا حکمتَگه سِرّی و وَشارتیَ خدا قِسَ دِگَن، گو خدا اَو پِش زَمانادا، بُ شُکوه و جلالا مَ کِفش گِر.

Tîmotʼêyo I 4:5

چون گو اَو بِ کلاما خدا و دعایا تقدیس بویَ.

Îbranî 1:2

بله وان رُژه دوماییگه دا، اَوی بِ واسِطا گوره خو گَل مَدا قِسَ گِریَ، هَمَن اَو گوره گو اَوی اَو گِریَ وارِثه همو دِشدی، هَمَن اَوه گو بِ واسِطا وی دُنیا ژی آفِراند.

Îbranî 6:5

و قَنجیا کلاما خدا و قُدرَته زَمانه پاشوَقتیه، طام گِرِنَ،

Petrûs II 3:5

چون گو اَو بِ عَمد چاوه خو سَر وه راستیه گِر دِدَن، گو بِ کلاما خدا اَسمان کِمِژوَ، هَبو و عَرد ژه آوه و بِ واسِطا آوه شِکل گِرت،

Peyxam 4:11

«اَی خاده و خدایه مَ تِ لاییقی، گو شُکوه و جلال و حُرمَت و قُدرَت بُ تَ بِتَ پِشکِش گِرِن، چون گو تَ همو دِشد آفِراند، و بِ اِرادا تَ اَو هَنَ و هاتنَ آفِراندِن.»