14 Таанадые хашан мүрдэжэ байһан хүнүүдые үреэжэ, хараалгүйгөөр үреэжэ байгты.
Харин би мүнөө танда иигэжэ хэлэхэб: дайсадтаа дуратай байгты, таниие хашагшадай түлөө зальбаржа байгты.
«Эсэгэ Бурхамни, эдэниие хүлисэ, юундэб гэхэдэ, эдэ юуш хэжэ байһанаа өөһэдөө мэдэнэгүй», – гэжэ Иисус зальбарба. Харин саазалагшад жээрэб татажа, хубсаһыень дундаа хубаажа абаба.
таниие хараалай муухайгаар хараагшадые юрөөгты, таниие доромжологшодой түлөө зальбарагты.
Тэрэ үбдэг дээрээ һэхэрэн һуугаад: – Дээдын Эзэн, эдэнэй энэ нүгэлыень хүлисыш даа, – гэжэ шангаар хашхарба. Иигэжэ хэлээд, Стефан наһа бараа.
Харатай муу юумэн шамайе бү илаг, харин орондонь ши харатай муу юумые һайн һайхан юумээр илажа бай.
Таанадта муу юумэ хэхэдэнь харюудань муу юумэ бү хэгты, харин бэе бэедээ, хүн бүхэндэ ходо һайн юумэ хэхые оролдогты.
Таанадта муу юумэ хэхэдэнь, харюудань муу юумэ бү хэгты; таанадые хараахадань, урдаһаань бү хараагты. Харин буян хэшэгтээ хүртөөхын тула Бурхан таанадые уряалан дуудаа гэжэ мэдэн, һайн һайхан хэрэгүүдые бүтээжэ, һайн үгөөр үреэлжэ байгты.