25 Шабинарынь хажуудань ерээд һэреэжэ: «Ай, багша! Маниие абарыш, хосорхомнайл», – гэлдэбэ.
25 Шабинарынь хажуудань ерээд, һэреэжэ: – Ай, багша! Абарыт, хосорхомнайл, – гэлдэбэ.
Гэнтэ һэлхэ бузар үбшэнтэй нэгэ хүн ойртоод, Иисусай хүлдэнь мүргэжэ: «Дээдын Эзэн, аа! Хэрбээ ши хүсэбэл, намайе арюудхан эдэгээжэ шадахаш», – гэбэ.
Гэнтэ далай ехээр долгилжо, долгинууд онгосыень хушан, шэнгээн алдаба. Тэрэ үедэ Иисус унтажа байгаа.
Тиигэжэ хэлэжэ байтарнь, нэгэ дарга ерээд, Иисусай хүлдэ мүргэжэ: «Басагамни һаяхан наһа барашабал. Манда ерэжэ, тэрээндэмни гараараа хүрөө һаашни, басагамни амидырхал», – гэбэ.
Шабинарынь Иисусые һэреэжэ: «Багша! Багша! Уһанда шэнгэжэ хосорхоёо байналди!» – гэбэд. Иисус һэреэд, дошхорһон һалхиие, долгитоһон уһые хорибо. Тиихэдэнь далай аалин номгон болошобо.