7 Баһа тэдэнэр олон зоной дунда мэндэшэлүүлхэ, „Рабби! Рабби!“ гэжэ нэрлүүлхэ дуратай.
7 Баһа тэдэнэр олон зоной дунда мэндэшэлүүлхэ, «Рабби! Рабби!» гэжэ нэрлүүлхэ дуратай.
Мүнөө, энэ оршон үеын зониие хэнтэй жэшэхэбиб? Эдэнэр газаа һууһан үхибүүдтэ адли. Нэгэ бүлэгынь нүгөө бүлэгтөө иигэжэ хашхарна:
Теэд таанарай хэншье багша гэжэ өөрыгөө нэрлүүлхэ ёһогүй, юундэб гэбэл, таанар ори ганса багшатайт, тиин таанад бултадаа аха дүүнэр гээшэт.
Мүн Иисусые барижа үгэхэеэ байһан Иудашье: «Рабби, би бэшэ аабзаб?» – гэжэ һураба. Иисус тэрээндэ: «Ши өөрөө тиигэжэ хэлэбэш», – гэжэ харюусаба.
Иуда сэхэ Иисуста дүтэлэн ерэжэ: «Рабби, амар мэндэ!» – гэмсээрээ тэрээниие таалаба.
«Шамда юу хэжэ туһалхабиб?» – гэжэ Иисус тэрээнһээ һураба. «Багша, намайе харадаг болгыш даа», – гэжэ Бартимей харюусаба.
Пётр урдань Иисусай тэрэ модондо юумэ хэлэжэ байһыень һанаад: «Рабби, харыш! Шинии хараалда хүртэһэн модон хаташоод байнал», – гэжэ багшадаа хэлэбэ.
Тэдэниие һурган Иисус үргэлжэлүүлбэ: «Хуули заадаг багшанарһаа бэеэ һэргылжэ ябагты. Тэдэнэр ута суба үмдөөд ябаха, олон зоной дунда мэндэшэлүүлхэ дуратай байдаг.
Иуда дары Иисуста ойртоод: «Рабби!» – гэбэ. Тиигээд тэрэниие таалаба.
Тиихэ зуура Пётр Иисуста: «Рабби! Эндэ байхадамнай манда ямар һайн гээшэб. Гурбан майхан бодхоое: нэгыень шамда, нэгыень Моисейдэ, үшөө нэгыень Илияда», – гэбэ.
Фарисейнүүд, таанад гашуудал үзэхэт! Мүргэлэй гэртэ урдуур һууха дуратайт, олон зоной дунда мэндэшэлүүлхэ дуратайт.
Иисус эрьежэ, хойноһоонь тэдэнэй дахажа ябахые хараад: – Таанарта юун хэрэгтэйб? – гэжэ һураба. – Рабби аа (еврей хэлэн дээрэ «багша» гэһэн удхатай), ши хаана байдагбши? – гэжэ тэдэнь урдаһаань асууба.
– Рабби аа! Ши ёһоороол Бурханай Хүбүүн, Израилиин Хаан байнаш! – гэжэ Натанаил дуугарба.
– Багша аа, һаяхан Иудейн зон шамайе шулуудажа алахаяа һанаа һэн лэ, харин ши тиихэдэнь дахин тиишэ ошохо гэбэ гүш? – гэжэ шабинарынь тэрээнһээ асууба.
– Мария! – гэбэ Иисус. Мария гэдэргээ эрьен хараад: – Раббуни! – гэжэ еврей хэлэн дээрэ хашхараад абаба (энэнь «багша» гэһэн удхатай үгэ).
Тэрэ нэгэ һүни Иисуста ерээд: – Рабби, ши хадаа Бурханай эльгээһэн багша гээшэш гэжэ бидэ мэдэнэбди. Хэрбээ Бурханай үршөөгөөгүй һаа, ши иимэ гайхамшагта үзэгдэлнүүдые харуулжа шадахагүй һэнши, – гэжэ хэлээ һэн.
Тэдэ Иоаннда ерээд: – Рабби аа, Иордан голой саада бэедэ байхадаа, нэгэ хүн тухай хэлэһэнээ һанана гүт? Тэрэтнай баһал уһаар арюудханал, хүнүүд тэрээндэ барандаа ошожо байнал! – гэбэд.
Энэ үедэ шабинарынь: – Рабби аа, эдеэлэ! – гэжэ гуйба.
Нуурай нүгөө эрьедэ тэдэнэр тамаран ерэжэ, Иисусые олоод: – Багша аа, ши хэзээ иишэ ерэшэһэн байбаш? – гэжэ асууба.
– Багша аа, энэ хүн яахадаа һохор түрөө гээшэб? Хэниинь нүгэл хэһэн байгааб: энэ өөрөө гү, али энээнэй эхэ эсэгэнь гү? – гэжэ тэрэнэй шабинарынь һураба.