20 Зүгөөр хүрьгэн хүбүүниие тэдэнһээ абаад ябаха үдэрэй ерэхэдэнь, тэдэ айлшад масаглахал».
20 Зүгөөр хүрьгэн хүбүүниие тэдэнһээ абаад ябаха үдэрэй ерэхэдэнь, тэдэ айлшад масаглахал.
Тэрэ үедэ Иисус шабинартаа: «Энэл һүниндөө таанар бултадаа намһаа арсажа холодохот, ушарынь гэбэл: „Хонишонииень дайража һалгаахадамни, һүрэг хонидынь тарашаха“, – гэжэ Нангин Бэшэг соо хэлэгдэнэ.
Тиихэдэнь Иисус тэдэндэ иигэжэ харюусаба: «Түрэ хуримай айлшад хүрьгэн хүбүүнтэйгээ хамта байха сагтаа гуниглаха аал? Үгыл даа! Зүгөөр хүрьгэн хүбүүниие тэдэнһээ абаад ябаха үдэрэй ерэхэдэнь, тэдэ айлшад масаглахал.
Иисус иигэжэ сасуулан тэдэндэ харюусаба: «Түрэ хуримда ерэһэн айлшад хүрьгэн хүбүүнтэй байхадаа, масаг сахиха аал? Үгыл даа! Хүрьгэн хүбүүнтэй байха сагтаа тэдэнэр масаглахагүйл.
«Хэншье хуушан хубсаһанда шэнэ бүдөөр халааһа табидаггүй бшуу, тиимэ халааһан хуушан хубсаһые удара татахал, хахархайень улам ехэ болгохол.
Иисус шабинартаа хэлэбэ: «Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй нэгэшье үдэрые хараһайб гэжэ хүсэхэ саг мэнэ гэһээр ерэхэ, теэд харахагүйт.
Зүгөөр хүрьгэн хүбүүниие тэдэнһээ абаад ябаха үдэрэй ерэхэдэнь, тэдэ айлшад масаглахал».
Үгытэй ядуушуул хододоо таанартай байхал, харин би таанартай ходо байхагүйб.
Үхибүүдни, таанартай суг хамта байха сагни бага үлөө. Таанар намайе бэдэрхэт, теэд еврейнүүдэй ахамадуудта хэлэһэндэл адляар, би таанарташье мүнөө хэлэхэмни: «Минии ошохо газарта таанар ерэжэ шадахагүйт».
Би энэ дэлхэйдэ Эсэгэһээ ерээб, мүнөө энэ дэлхэйе орхёод, Эсэгэдээ бусахамни.
Теэд би таанарта үнэниие хэлэнэб: минии Эсэгэдээ ошоо һаамни, таанадта дээрэ байха. Хэрбээ минии ошоогүй һаа, Туһалагшатнай таанадта ерэхэгүй, харин би ошожо, Туһалагшые таанадта эльгээхэб.
Би дэлхэйдэ саашадаа байхаяа болёоб, шамдаа бусажа ерэхэмни, харин эдэмни дэлхэйдэ үлэхэнь. Гэгээн нангин Эсэгэмни аа! Өөрыншни нэрэ солын тулада, намда шинии үгэһэн эдэ хүнүүдые, ши бидэ хоёртол нэгэн адли байхынь тула абаран үлөөгыш даа.
Мүнөө би шамдаа бусахамни. Теэд минии баяр баясхалангые эдэнэймни намтай хубаалдан баясахын тула, газар дэлхэйдэ байһан дээрээ эдэ бүгэдые хэлэнэб.
Хадамда гараха басага гэртээ асарһан хүн тэрэ басаганай нүхэрынь гээшэ. Гэрлэхэ хүнэй хажууда зогсожо байһан дүтынь нүхэр хүбүүниинь тэрэнэй хэлээшые шагнан баясадаг. Тиин намдашье тиимэ ехэ баяр баясхалан тудаа.
Эдэ үгэнүүдээ хэлэһээр Иисус элшэнэрэйнгээ хаража байтар тэнгэри өөдэ дэгдэжэ захалба, тииһээр үүлэндэ халхалуулба.
Павел Варнава хоёр һүзэглэгшэдэй бүлгэм бүхэндэ хүтэлэгшэдые томилжо, масаглаад, зальбараад, этигэһэн Дээдын Эзэндэнь тэдэ һүзэглэгшэдые даалгаба.
Гэгээн лүндэншэдөөрөө үни гэхэдэ дамжуулан найдуулһан ёһоороо Бурханай бүхы юумые шэнэлүүлтэр Христос тэнгэридэ оршожо байха ёһотой.
Бэе бэетэйгээ инаглан харилсажа байгты, зальбаржа сагаа үнгэргэхэ гэжэ хоюулан зүбшэһэн сагтаа инаглан харилсахаяа болигты, тиигээд бэеэ барижа шадахагүй байхадатнай сатанагай таанадые хорхойтуулхагүйн тула дахин бэе бэедээ няалдагты.
Би Бурхандал адляар таанадта һанаагаа табинаб. Таанадые хүнэй гар хүрөөгүй, арюун басагандал мэтэ гансал хүндэ, Христосто хадамда үгэхэ гэжэ үгөө үгэһэн байнаб.
Би ажаллажа, тулин зүдэржэ, нойро зүүдэгүйшье ябааб, үлэн хооһон, эдихэ хоолгүй, ууха ундагүйшье байгааб, хүйтэн нойтондо, нюсэгэн салдаганшье ябааб.
Бидэ сохюулһан, түрмэдэ һууһан, һүрэг зондо дайруулһан байгаабди. Бидэ аргагүй ехээр ажалладаг, амаралта нойргүй, эдеэ хоолгүй ябадаг һэмди.
Бидэ баярлахабди, хүхихэбди, тэрэниие магтан, алдар сууень дуудахабди, ушарынь хадаа Үргэлэй Хурьганай түрэ болохонь! Хадамда ошохо басаганиинь бэлэн болоод, тэрэнээ хүлеэжэ байна:
Удаань гай аюулай һүүлшын долоон дүүрэн аягатай долоон эльгээмэлэй нэгэниинь ерэжэ, намтай хөөрэлдэбэ: «Харалши даа, би шамда бэриеэ – Үргэлэй Хурьганай һамгые үзүүлхэб!» – гэбэ.