57 Һүүлдэнь хардахаяа ерэһэн хэдэн гэршэнэр бодоод:
«Һүмые һандаргаад, гурбан үдэр соо бодхоохоб гээ бэлэйш! Хэрбээ ши Бурханай Хүбүүн юм һаа, өөрыгөө абарыш! Хэрээһэнһээ буугыш», – гэжэ байба.
Олон худалша гэршэнэрэй хардажа гэршэлхэдэнь, тэдэ гэршэлгэнүүдынь хоорондоо харша байба.
«Маанадай бариһан Бурхан Һүмэ бута буулгаад, гурбан үдэр соо ямаршье хүнэй туһагүйгөөр шэнэ Һүмэ бодхохоб гэжэ тэрэнэй хэлэһыень дуулаа һэмди», – гэжэ хэлэбэ.
Хажуугаарнь үнгэрһэн зон толгойгоо һэжэржэ, Иисусые шоглон: «Зай, ши Бурхан Һүмые һандаргаад, гурбан үдэр соо бодхоохоб гээ бэлэйш.