29 Иимэ юумэ дуулахадаа, Мария ехээр мэгдэжэ сошобо, юун гэбэ гээшэб гэжэ бодобо.
Шабинарынь өөһэд хоорондоо: «Маанадай хилээмэ абаагүй хадамнай тиигэжэ хэлээ ёһотой», – гэлсэбэ.
Тэрэниие хараад, Захария мэгдэшэбэ, тэрэнэй айдаһаниинь хүрэшэбэ.
Бурханай Эльгээмэл Марияда ерээд: «Амар мэндэ, аза жаргалтай басаган! Дээдын Эзэн шамтай байна, шамайе буян хэшэгтээ элбэг дэлбэгээр хүртөөбэ!» – гэжэ хэлэбэ.
Дуулаһан хүнүүд энээниие сэдьхэл зүрхэндөө бүхөөр хадуужа: «Энэ хүбүүн хэн юун болохо хаб?» – гэлдэбэ. Үнэхөөрөөшье Иоаннай хажууда Дээдын Эзэнэй оршожо байһань эли байба.
Тиин Мария эдэ үгэнүүдыень сэдьхэл зүрхэндөө бүхөөр хадуужа, һанажа дурдажа ябадаг һэн.
Иисус аба эжытэйгээ Назарет хотодоо бусажа ерээд, үгөөрнь байба. Мария эхэнь тэрэ болоһон ушар мартахагүйгөөр ой ухаандаа хадуун абаа.
Хараһан үзэгдэлэйнгөө удхыень Пётрой тайлбарилжа ядан, гайхан һуухадань, Корнелиин эльгээһэн хүнүүд Симонэй гэрые оложо, үүдэнэйнь хажууда зогсобо.
Корнелий тэрэниие айһан юумэн шэртэжэ: – Юун болооб даа, Эзэмни? – гэжэ асууба. – Шинии зальбарал болон хэһэн буяншни Бурханда хүрөө. Тэрэ шамайе һанажа байна, – гээд Бурханай Эльгээмэл Корнелидэ хэлэбэ. –