7 Би газарта унажа: «Саул, Саул, юундэ ши намайе хашан мүрдэнэбши?» – гэһэн абяа дуулааб.
7 Би газарта унажа: «Саул, Саул, юундэ ши Намайе хашан мүрдэнэбши?» – гэһэн абяа дуулааб.
Тиихэдэнь хаан тэдэндэ: „Тон эгээлэй юрын хүнүүдэймни нэгэндэньшье тиимэ туһа хүргэхэеэ арсахадаа, таанар намдашье туһалхаяа арсаба гээшэт“, – гэжэ харюусаха.
«Ямар гэмтэй юумэ тэрэ хээб?» – гэжэ засаглагша һураба. Теэд улад зон: «Тэрээниие хэрээһэндэ хада!» – гэжэ бүри шангаар гааралдан хашхарба.
Гэбэшье үдэ багта, Дамаскһаа холо бэшэ ябахадамни ялагар туяа тэнгэриһээ сасаран, намайе гэрэлтүүлбэ.
«Эзэмни, үгы ши хэн гээшэбши?» – гэжэ би һурабаб. «Шамда хашуулан мүрдүүлэгшэ Назаредэй Иисус гээшэлби даа», – гэжэ тэрэ харюусаба.
Газарта унаад, тэрэ: – Саул, Саул, юундэ ши намайе хашан мүрдэнэбши? – гэһэн абяа дуулаба.
Урдань би тэрэниие доромжолжо, хашан мүрдэжэ, гомдохоожо байгааб. Гэхэдээ һүзэг этигэлгүй байхадаа би тиимэ юумэ хээб. Юу хэжэ байһанаа ойлгоногүй байһандамни, Бурхан намайе хүлисөө.