14 Эсэгэдээ би үбдэгөө бохиилгон мүргэнэб.
Тиигээд Иисус шэдэһэн шулуунай хүрэхэ зайда тэдэнһээ холодожо, үбдэглэн һуугаад, Бурхандаа мүргэбэ:
Иигэжэ хэлээд, Павел үбдэглэн һуугаад, бусад зоноор хамта зальбараа бэлэй.
Долоон хоногой үнгэрхэдэ замдаа гарахадамнай, һүзэглэгшэд эхэнэр үхибүүдээрээ суг бидэниие корабль хүрэтэрнай үдэшөө һэн. Эрье дээрэ бидэ үбдэглэн һуужа зальбараад,
Тэрэ үбдэг дээрээ һэхэрэн һуугаад: – Дээдын Эзэн, эдэнэй энэ нүгэлыень хүлисыш даа, – гэжэ шангаар хашхарба. Иигэжэ хэлээд, Стефан наһа бараа.
Пётр тэдэниие бултыень таһалгаһаа гаргаад, үбдэг дээрээ һуугаад зальбарба, тиигээд наһа бараһан басаган тээшэ хараад: – Тавита, бодо, – гэбэ. Тэрэнь нюдөө нээжэ, Пётрые хараһаар бодобо.
Манай Дээдын Эзэн Иисус Христосой Эсэгэ болохо Бурханда магтаал соло дуудаял! Маанадай Христостой нэгэдэһэн ушарһаа дээдын тэнгэриһээ оюун ухаанда хабаатай буян хэшэг тэрэ маанадта хайрлаа юм.
Тэнгэри дээрэшье, газар дэлхэйдэшье байһан бүхы изагуур угсаатан Эсэгэһээ эхитэй юм.
Тиимэһээл Иисусай алдарта нэрэ түрэдэ дээдэ огторгойн, газар дэлхэйн, доодо тамын амитан бүхэн мүргэн һүгэдэхэ,