Woyoo dii kaŋ tuuroo izoo ga boori ŋaayan se. Nga gunayanoo ga boori, de mo boro ga alhawa a se, zama lakkal no a ga noo. A na tuuroo ize foo kosu, a nʼa ŋaa. Nga banda ga, nga kurɲoo kaŋ goo a bande, a nʼa noo, de nga mo nʼa ŋaa.
Abadantaa maa sunnaaraa kaana, de a nee nga boŋ se: «Ay si yee ka laboo danga nbunadam sabbu se, ba nda nbunadam binoo miilewey manʼti kala ifutu za nga zankataraa ga. Ay si yee ka hundikoyney kul halaci sanda takaa kaŋ agay ne kʼa tee.
Dawda na boroyaŋ sanba i mʼa ceeci kate. Woyoo koy Dawda do. A kani nda a. Woo gar woyoo alaadaa nka ben a ga, a na janaaba ɲumay. Woo banda ga, a willi nga hugoo do.
Haya henna ka tee ay buuyanoo addaliloo wala? Abada! Amma zunubu no ka haya henna dii ka duu kʼay wii, hala zunuboo ma duu ka cebandi sanda zunubu, hala yaamaroo ma zunuboo meeroo kul cebe.
Boro kul kaŋ no, waati kaŋ a siyandi, a masi nee: «Irkoy kʼay sii ya ifutu tee», zama ifutu si hin ka Irkoy sii, nga mo si boro kul sii a ma ifutu tee.