I fatta koyraa ra, i mana mooru kaŋ Isufi nee nga hugoo talfikaa se: «Tun ni boŋ ga, hanga arey din, nda ni toorʼey, ma nee i se: ‹Cin se war ga goy hennaa bana nda ifutu?
Abadantaa na Sawul hugoo borey kaŋ nʼnʼi wii ka goro dogey ra laamaa ra alhakoo kul kaa ni ra. Abadantaa na kokoytaraa noo ni izʼaroo Absalom se. Sohõ ni ne bone ra, zama ni manʼti kala boro wiikaw.»
Dawda zuru ka hun Nayot kaŋ goo Rama. A koy Žonataŋ gar ka nee a se: «Macin no ay nʼa tee? Macin ti ay layboo, man zunuboo kaŋ ay duu a ni baabaa ga kaŋ se a ga ceeci nga mʼay hundoo kaa?»
Ahimelek na kokoyoo zaabi ka nee: «Ni goykey kul ra, may bara no kaŋ ga too Dawda, a ga laadir, kokoyoo nzuraa no, nga kaŋ goo ni lakkalkaw maanawey ra, a goo nda beeray ni hugoo ra?
A nee nga borey se: «Yala Abadantaa mʼay waa ya si woo dumoo tee, ka tee ay koyoo sotoloo, Abadantaa suubantaa kaŋ yonandi. Zama nga no Abadantaa suubantaa kaŋ yonandi.»
Sawul nee: «Ay na zunubu tee, yee kate, Dawda ay izʼaroo. Ay si yee ka ifutu tee ma ne, zama hõ ay hundoo duu beeray ni do, ay na lakkal jaŋante goy tee, ay hanse ka dere.»