«Wa albarka daŋ war boŋ ra, war ma bine tee, war masi jijiri, Asiri kokoyoo nda jamaa kul kaŋ goo a bande masi war biney dunbu, zama gaaboo kaŋ goo ir bande bisa gaaboo kaŋ goo a bande.
Ay nee: «Ay gʼa wiri ni ga, Abadantaa, nʼga beeri, hunburhaya ti ni, ni kaŋ ga amaana too, nʼga laadir borey se kaŋ ga baa ni, wey kaŋ ga ni yaamarey dii.
Sohõ ay bay kaŋ Abadantaa ga nga suubantaa kaŋ yonandi hallasi, a ga tuuru a se ka hun nga beenaa nongu henanantaa ra nda nga kabe gumaa albarkantaa faabaroo.
Hayaa kaŋ no ti war masi ture Abadantaa ga, war masi hunbur gandaa din borey, zama ir gʼi tee loomo foo. Ngi hawgaykaa hun i bande, ir binde, Abadantaa goo ir bande, war masi hunbur ey.»
Guna, Abadantaa, ni Koyoo na gandaa daŋ ni jine, žigi ka koy mʼa zaa a ma tee ni wane sanda takaa kaŋ nda Abadantaa, ni baabey Koyoo nʼa har ma ne. Masi hunbur, ni binoo masi dunbu.›
Zama Abadantaa, war Koyoo ti irkoyey Irkoy, nga ti koyey Koyoo, Irkoy beeroo, Hinikoyoo kaŋ boro ma hunbur a, a si borey bisandi cere, a si sufuray taa.
Ay mana ni yaamar kaŋ ma albarka daŋ ni boŋ ra, ma bine tee? Masi hunbur, masi joote, zama Abadantaa, ni Koyoo goo ni bande nongu kul kaŋ ra nʼga koy.»