kaŋ ti boro kaŋ nga foo no, a sii nda boro, a sii nda arma wala izʼaru, amma woo kul, a si fay nda ka goy. A si wasa alman ra, ba nda a ga nga boŋ hãa ka nee: «May sabbu se ay ga goy kʼay boŋ farandi takaa woo?» Woo mo sii nda addalil, goy yaamu no.
Ay nʼa cebe war se nongoo kul here kaŋ nda boro goy nda takaa woo ma talkey faaba, ir ma hongu šenney kaŋ ir Koyoo Isa hunday nʼi har, a nee: ‹Gomni goo nooyan ra ka bisa duuyan.›»