A goo ma šelaŋ kaŋ duula nerante foo ne ka nga biyoo kʼi gum. Jinde foo ne ka fatta duulaa ra ka nee: «Woo ti agay Izʼaroo, ay baakaa, nga ti ay ɲaaloo, wa haŋajer a se!»
«Boro kaŋ kaa ay do, de a manʼay daŋ nga baabaa, nda nga ɲaa, nda wandoo, nda nga zankey, nda armey, nda woymey jine, a manʼay daŋ mo nga boŋ hundoo jine, boraa si hin ka tee ay taalibi.
A si hima nda kala boro kaŋ ga hugu cin. A fanša, a hanse ka fanša ka asaasoo tee tondi boŋ. Waatoo kaŋ hari beeroo dandi, isa haroo na hugoo kar, amma a mana hin ka ba a jijirandi, za a nka cina ka boori.
Wey kaŋ kaŋ tondidogoo boŋ manʼti kala borey kaŋ, nda i maa Šennoo, i gʼa dii nda ɲaali, amma a mana zay biney ra ka linji tee, i si gay naanaa ra. Nda alwaati šenda kaa i ga, i ga naŋ.
Jere foo kaŋ labu hennaa ra. A zay, affoo kul na ize zangu (100) hay.» Fillaa woo banda ga, Isa na jinde jer ka nee: «Boro kaŋ goo nda haŋa ka maa, ma haŋajer!»
Alyahuudey nee a se: «Sohõ ir bay kaŋ ganji goo ni ra. Ibirahima nda annabey buu, nga no ni, nʼga nee: ‹Boro kaŋ nʼay šennoo dii, šikka sii, a si buuyan taba hala abada.›