Eso nee: «Hayaa kaŋ se i na maaɲoo daŋ Yakuba (maanaa ‹zanbante›), nga se a nʼay zanba cee hinka? A na izejinawtaraa taa ay kone, sohõ nga ne ka koy nda gaararoo kaŋ ay ga hima ka duu a!» A yee ka nee: «Mana gaarari kul jisi ya ne?»
Han foo aru foo kaŋ cindi annabey kondaa ra, nga wandoo kaa ka hẽe Alyasu ga ka nee a se: «Ni tamoo kaŋ ti ay kurɲoo buu, ni hunday ga bay kaŋ boro no kaŋ ga hunbur Abadantaa. Sohõ aru foo kaŋ goo nda ir ga garaw, kaa ka nee kaŋ nga gʼay zanka hinkaa dii ka koy i tee nga baɲɲey.»
Ay nee i se: «Ir, ir nʼir arma Alyahuudey kaŋ neerandi ka tee tamyaŋ gandawey ra, kullihinne ir ga hin, ir nʼi kaa kabe ra. Sohõ war, war ga war armey neere, de mo war sʼi neere kala ir jamaa borey se!» I dangay, i mana hin ka haya kul har.
A masi tee ma ne šenday kʼa sawal a ma koy, zama a nka goy ma ne jiiri iddu, de mo albahaa kaŋ ni duu a ga too goykaw banaa cine hinka. Nda nʼna woo tee, Abadantaa, ni Koyoo ga albarka daŋ haya kul kaŋ nʼgʼa tee ra.»