Nga hunday na saajoo fondaa zaa, a na zaari foo tee a ga dira hala a too saabay foo jere kaŋ goo jere ga, a goro a cire. A nee nga boŋ se nga mma baa nga ma buu, a nee: «A wasa, sohõ Abadantaa, ay hundoo dii, zama ya na bisa ay baabey.»
Haŋajer ay ŋaarayroo se, Abadantaa, maa ay faaba ceeci kaatiroo se, masi dangay ay hẽeney se! Zama ay manʼti kala taabuši ni do, ay manʼti kala bisakaw sanda ay baabey kul.
Nʼna ay jiirey kuuyanoo tee kabe hayyan diidaa, agay aloomuroo manʼti baffoo ni do. Cimi no, adamize kul, ba kaŋ a ga huna, a manʼti kala harandaŋ. Kay-kayna
Waatoo kaŋ waynaa fatta, Irkoy na dandi hew konna foo tunandi. Waynaa na Yunusa kar hala a kaŋ bininiyan se, Yunusa nee nga mma baa nga ma buu, a nee: «Irkoy, agay woo, ay baa buuyan ka bisa hunayan.»