Waatoo kaŋ ay nʼi guna, ay man borciney, nda alkaaley, nda jamaa cindoo, ay nee i se: «War masi hunbur ey. Wa hongu war Koyoo kaŋ ga beeri, a ga hunburandi. Wa tangam war armey, nda war izʼarey, nda war ize woyey, nda war wandey, nda war hugey se.»
Hayaa kaŋ no ti war masi ture Abadantaa ga, war masi hunbur gandaa din borey, zama ir gʼi tee loomo foo. Ngi hawgaykaa hun i bande, ir binde, Abadantaa goo ir bande, war masi hunbur ey.»
Man ra ir ga žigi ka koy? Ir armey nʼir biney hasara ka nee: ‹Jama beeri no kaŋ borey bisa ir kayyan, koyra gaabanteyaŋ no kaŋ cetewey ga too beenaa, ir dii a ra ba Anak boroyaŋ.›
«Waati kaŋ ni koy ni iberey wongu, de nʼga dii bariyaŋ, nda bari torkayaŋ, nda jama kaŋ bisa ni waney, masi hunbur ey, zama Abadantaa, ni Koyoo kaŋ na ni žigandi ka hun Misira gandaa ra goo ni bande.
Wa albarka daŋ war boŋ ra, war ma bine tee. War masi hunbur, war masi jijiri i jine: Abadantaa, ni Koyoo hunday no ma dira ni bande. A si ni naŋ, a si ni fur.»