N dɛnaagiĩ Akaabu lɛ, n die n bɛa kion minin dɛ. Masɛ a dí-nyalin kɛn maa boo gii diɛ, Zezabɛli bɛn mà mɛn kaa tán, ma á die bɛa dòo boe. A maa dí-nyali gialakunun mɛnɛn dɔn mà kaa tán, ma á die bɛ dɔ dòo boe.
Foo ziziɛ̃ bɛ́ min mɛnɛn ganaa, ka pɛ bɛn manɛ: «Ka n foo taã, nyɛ́ɛ nyan ka kũ wa. Kaa Lawa á ke. A n die kaa gɛ̀ dòo boe, kaa zɔ́ɔn nə sii baraa mɛn zɛnaa ka nɛ, a n bɛ dòo sarɛɛ ǹ la. A dinmaa n die ka kirisibiɛ.»
A na á peperebaa wɔ a din ganaa ziabaa ǹ dɔnkɛ lɛa. Á kirisibaa ǹ kòlo fu wɔ a mìi ganaa. Á gɛ̀ dòo bɔ ǹ dɔnkɛ wɔ a din ganaa. Mɔnaa mɛn bɛ́ a ganaa pipiãbaa ǹ mɔnaa nɛ.
Ka n too kɔ! Min mɛnɛn bɛ́ baa sii soe Baabilonii, ka min mɛnɛn yii bɛ́ tɔn koo, bɛn man pii Siɔn nɛ: Dɛnaa Lawa, wɔa Lawa ná a gɛ̀ dòo bɔ. A ná a kion sonbore kɛa gɛ̀ dòo bɔ.
Ziziɛ̃ wole lɛ dɔ á nya. A n die yui Baabilonii gialaa, a na a zia-baali zanbian kɛn kũ, a ǹ san yiyiɛ. Taãn nɛ, Dɛnaa Lawa n Lawa lɛa, a n gɛ̀ dòo boe doɛ̃, a n didie sarɛɛ a n kɔnpii ka a zɛnaa ǹ siin ni.
Ka baa si, ka n wɔlɔ sɔsɔɔ kɔ Baabilonii ganaa! Didie tumaa ga a din li! Ka bɛ nɛ, ka a re giɛ̃, a sii baraan lɛa wa. A giala, Dɛnaa Lawa a dɔlɔ bɔ biikoo ne. A kɔnbɔ ka màn mɛn nɛ, a n die bɛ lɛ a saraa koe la.
Lawa a sii á kaka. Min mɛnɛn bɛ́ n piɛ̃ nɛ, Dɛnaa Lawa n dɔlɔ boe bɛn ganaa, a foo-yoo á baraa. Dɛnaa Lawa na a gɛ̀ dòo boe a zɔ́ɔn ganaa, a foo-yoo á kiɛ̃ wa.
Ma dɔɔ̃nɔn lɛn, ka dinin baran kaa gɛ̀ dòo bɔ wa, sɛnɛ, ka toa Lawa bɔ, a giala, a tá kiɛ̃ nɛ: «Masɛ din nə gɛ̀ dòo boe, masɛ din nə dòo sarɛɛ. Dɛnaa a da ǹ boo ne.»
Ma din nə gɛ̀ dòo boe, ma din nə dòo sarɛɛ. Bɛ̀ ǹ nə́ sã ǹ nə́ wɔ ma lon ǹ mɛn pinaa, ǹ bɔ̀n baa pinaa na á dɔ. Sii mɛn nə n yɔrɔ bɔ ǹ wɔ lɛa, bɛa re n lɔloɛ wa.