Lawa die a gána lɛ a màn-kɔsiɛ bǐɛ̃ kɔ parsiini. A toa a kele mìi ni ǹ wuru màn tumaa ma sɔnbɔraanɛ, ǹ bǐɛ̃ kɔ ka Liban gána a kelen kɛn bɛ́ lɔn. A die a toa kiwin lɛn dɔ nə pã ka minin ni, ka don bɛ́ piɛ̃ ka buu-n lɔn.
Lon, peperebaa pɛsɛ̃ ka pele bɛ́ lɔn. Labaran, ka toa a gisĩ a baa si ka la mu bɛ́ lɔn! Tán, n lɛ bũ, kirisibaa buũ kɔ, peperebaa gii! Masɛ Dɛnaa Lawa n má bɛa màn kɛ tumaa zɛnaa.
Kɛ n foo kɔɔ̃n lɛa, dia dí-a wole mɛn bɛ́ boe kelen mìi ni, a n là nyantoro boo diɛ, a n boo tii kɔɔ̃n pii, a n kirisibaa boo diɛ. A n pii Siɔn nɛ: «N Lawa lɛ n kii lɛa.»
Zan bǎã nɛ, man die ka sana nɛ. Fɔlɔ bǎã nɛ, man die ka wɔrɔ nɛ. Gɔn bǎã nɛ, man die ka zan nɛ. Kɔlɔ bǎã nɛ, man die ka fɔlɔ nɛ. Man lɛ diɛ là nyantoro la a n nyɛɛnaan bɔ, peperebaa mɛ n nyɛɛnɛ.