«Wàa na á baa ka tá siin kɛn zɛnɛɛ? Wɔsɛn dɔn man minbuiinin lɛa ka ka bɛ́ lɔn. Wɔsɛn bɛ́ boo kɔɔ̃n mɛn pii ka nɛ, bɛ n ka kɛ nɛ, wɔsɛn wáa ka n bɔ kɛa dì kooron kɛn kio, ka wusoo ka da Lawa yiikoonaa kɛ ganaa, Lawa mɛn bɛ́ á lon laanka tán zɛnaa, ka yìsi mu ni ka a gɔ́ɔ̃gɔ́ɔ̃ ǹ màn tumaa nɛ.
Bɛ̀ min sii baraa zɛnaa ka nɛ ka baran a dòo saraa ka baraa-n wa. Bɛ̀ min sɔ kɔ ka ganaa, ka baran a dòo saraa ka sɔ-n wa. Sɛnɛ, Lawa na á ka bíi, mà ka Lawa bǐɛ̃ bíi ǹ li, bɛ kio kəni, a din tá re bǐɛ̃ zɛnɛɛ ka nɛ.
Á goã pii ka a lɛn gole-n kɛnɛn: «Ka nyɛ́ɛ baa Lawa nɛ, ka a guguru kɔ! A giala, a kiri wɔ minbuiinin ganaa biikoo dɔ. Lawa mɛn lon zɛnaa, ka tán nɛ, ka yìsi mu gole ne, ka mu yalan nɛ, ka bɛ guguru kɔ.»