Bɛ lɛ nɛ, sii giala ma ǹ yiri kɔ n dí-nyali lɛ la, màn mɛn bɛ́ toɛ a nə n zaman lɛ a sii yɔrɔ bɔ nɛ, a sii baraa laanka sii bǐɛ̃ bɔkɔnlɛ dɔ̃. Bɛ bie wa, die n boe la a n zaman lɛ nyɛɛnaan bɔ, bɛa zaman didi kɛ lɛ?»
Má sii la, man má sii la n dinsɔɔ̃ lɛ la. Sii mɛn bɛ́ baraa n yɔrɔ-a, má bɛ lɛ zɛnaa. Bɛ lɛ n ke, ta n boo mɛn da, sonbore tá n lon, ta n dɔlɔ mɛn da ma mìi ni, zɛ̀rɛ ba n ganaa wa.
Lawa bɛ́ wɔ goe ka màn mɛn tumaa nɛ, màn sonbore ne, a lɛ piɛ̃maa nɛ. A din na á folo-kaalin zɛnaa á ǹ kaa lon. Lawa ba n bɔyɛɛ ka bɛa mànan lɛn bɛ́ lɔn, bɛ̀ a fúlu a wusoo a tii wa; bɔyaa ǹ gɔn ba a ganaa paǹ kɔ́n li wa.
Bɛ̀ sii-doɛ̃ nyaabaa min mɛn ganaa, ǹ dɛnaa na a nyankɔ Lawa la, á die koe la. A giala, Lawa n boe a din ni, bɛ̀ a bǐɛ̃ baa min tumaa la miɛ̃, a min sɔ̀n pii a tɔn gɔ wa.