Zudaa tɔ́n a lɛ si: «Dɛnaagiĩ, wɔsɛn man boe la, wɔ wàa mɛn boo da n nɛ? Wàa mɛn boo-n wɔsɛn lɛ-n? Wɔ n die wàa mɛn boo diɛ, wɔ n dinin si ni? Wɔ sii mɛn la, Lawa na á wɔ giala da kanaa. Dɛnaagiĩ, wɔ n bɛ̀rɛn baa, wɔ dininmaan ka min mɛn bɛ́ mu mi ǹ kaaran lɛ yɛ a lon.»
A giala, n dí-nyalin kɛn, n boo gii diɛ, bɛn nə n gɔn waa ǹ boon mɛnɛn pɛ wɔ nɛ, wɔ́ n piã ka bɛn nɛ. N nə n goã pii wɔ-n kɛnɛn: «Gána ke, ka n die we a nɛ, ka n die biɛ kaa wɔ lɛa, a minin sii baraan man ná a gɔgɔrɛ kɔ, ǹ nə́ sii bɔbɔnɛɛn zɛnaa ǹ gɔgɔrɛbaa lɛ gɔ́ɔ̃ nɛ, ǹ ná a gɔ́ɔ̃ yii pã nɛ.
Ń nə́ ǹ sii si n ganaa lɛ̀ damata gɔ́ɔ̃ nɛ, ń nə́ n din yiri kɛ kɔ n boo gii-dalin la, bɛn nə́ goã miɛ ǹ ganaa. Sɛnɛ ǹ dɔ̃ mà boo-n wa. Ń tɔ́n nə ǹ wɔ gána kɔsɔn minin gɔn.
Wɔ á doɛ̃ dɔn, wáa Lawa a dí-pɛn bɛ́ màn mɛn pii, bɛ nə n pii, tá dí-pɛn pàã giulun wolen manɛ. Min kɔ́n ba boe la a n din bɔ zɛ̀rɛ-n doɛ̃ wa. Kanaa min din tumaa n zɛ̀rɛdɛnaa lɛa Lawa yɔrɔ-a.