Bɛa gána lɛ n dia dí-a wolen diɛ yìsi mu la, ka tà dɔ nɛ, mu la ǹ goo ne zɛnaa-n ka gɛnkurun da nɛ! Dia dí-a wole yii fuunaan lɛn, ka wo tɔrɔ sɔsɔrɔ gɔ̀nɔn tɛ-pɛle kɛ li. Ka wo tɔrɔ kɛ li nyɛ́ɛ diɛ bǎã tumaa nɛ, pàã nə ǹ lon, ǹ nə́ ǹ zɔ́ɔn yɔyɔrɛ. Tàn man kiɛ̃ ǹ gána nɛ.
Kanna kəni, n too kɔ kɛ li, nsɛ mɛn bɛ́ n din foo sii n kɔɔ̃nɛ n ganaa. Ma n giã-n tán kiĩni, n nə́ pii n gɔ́ɔ̃ nɛ: «Ma miã banban, min kɔn ba ka ma bɛ́ lɔn wa. Ma a giɔɔrɔ biɛ duduu wa. Maa nɛnyaanan ba bɔ̀n biɛ wa.»
Ninivu n die goɛ̃ kɛnɛn lɛn, asɛ mɛn bɛ́ á goã foo kɔɔ̃nbaa la, ka là nyantoro ne, a n pii a gɔ́ɔ̃ nɛ: «Min kɔn ba ka wɔ bɛ́ lɔn wa!» Sɛnɛ, Ninivu kɛbɔlɔ baa á don siĩn duru ǹ bǎã baa. Min mɛn tumaa bɛ́ kiɛ̃ walan, maǹ puru diɛ a ganaa, ǹ nə́ n gɔn pɛsɛ̃.
«Nsɛ nə n zɔ̃ n woo. Wɔa Lawa, Dɛnaa Lawa lɛ bɛ́ re màn mɛn pii, n too kɔ bɛ tumaa li. A bɛ́ re màn mɛn tumaa pii n nɛ, nsɛ wusoo n bɛ pɛ wɔsɛn nɛ, wɔ á re n too koe li, wɔ kɔ lɛ.»