Ma digolon Lawa, man barka diɛ n din ni, ma n tɔ bɔ, a giala, ń sii-doɛ̃ laanka pàã kɔ ma la! Wɔ nɔ̀n da n la ka sii mɛn nɛ, ń bɛ nyaa ma nɛ, ń kii a sii lɛ nyaa wɔ nɛ.
Sɛnɛ, Lawa goon tá lon, á n sii-duriin nyɛɛ. Sii mɛn bɛ́ nyɛɛn die, bɛa Lawa lɛ na á saalɛlɛ á bɛ nyaa n nɛ. N bɛ́ waa-n tán, n narɛɛ mɛn lɛ wɔ, ń siin mɛnɛn yɛ, bɛn man ka kɛn nɛ:
Kɔlɔ lɛ, á bɔ kele lɛ la a din li á daa fɔlɔ lɛ yɔyɔrɛ, zan lɛ nɛ, gì-tiɛ̃ lɛ nɛ, wɔrɔ lɛ laanka sana lɛ nɛ, bɛ n bɛ giala pii. Kii, sii mɛn bɛ́ re n zɛnɛɛ kɛ kio, Lawa gole na á bɛ nyaa n nɛ. N narɛɛ mɛn wɔ, a din taãn lɛ n ke. A binyəə lɛ dɔ, sàabaa ba la wa.»
Á tɔ́n boo da Danayeli ni á pɛ nɛ: – N bɛ́ n boo la n sii-durii kɛ nyaa masɛ nɛ, taãnɛ sonbore! Kaa Lawa lɛ n lawan Lawa lɛa, kiin Dɛnaa lɛa, sii duriin nyaali lɛa.
Ga le, a din na á kelen zɛnaa, a din nə piɛ̃ diɛ bɔ ganaa, a din na a taasiɛ nyɛɛ minbuiinin manɛ, a din nə wɔlɔ fúlu bɔyɛɛ a baa wɔlɔ tì lɛa, a din nə tɔ we kanaa a kele dadaran kɛn mìi ni kiɛ̃. A tɔ mà Dɛnaa Lawa, Lawa Pàãyiidɛnaa.