45 Онтон үөрэнээччилэригэр кэлэн эппитэ: «Эһиги кэм да утуйа, сынньана сытаҕыт дуу? Көрүҥ, Киһи Уола аньыылаахтар илиилэригэр бэриллэр чааһа туолла.
Иисус куоракка биир киһиэхэ тиийэн маннык этэллэригэр соруйбута: «Үөрэтээччи „Чааһым чугаһаата, онон үөрэнээччилэрбин кытта эн дьиэҕэр Паасханы бырааһынньыктыам этэ“ диэн илдьиттиир».
«Аны икки күнүнэн Паасха буоларын эһиги билэҕит. Онно Киһи Уолун тутаннар, кириэскэ тиирдэрэ биэриэхтэрэ».
Кини өссө биирдэ кинилэртэн тэйиччи баран, үсүһүн били эппитин хатылаан үҥпүтэ.
Туруҥ, бардыбыт: таҥнарааччы хайыы-үйэ чугаһаата».
Итиэннэ иннин диэки бара түһээт, сиргэ умса түһэн, бу чаас, сатанар буоллаҕына, Кинини тумнан ааһарыгар көрдөһөн үҥпүтэ.
Мин эһигини кытта күн аайы Таҥара Дьиэтигэр сылдьар этим да, эһиги Миигин тыыппатаххыт; оттон билигин – эһиги кэмҥит, хараҥа былааһа».
«Киһи Уола килбиэнин көрдөрөр кэмэ кэллэ, – диэбитэ Иисус кинилэргэ. –
«Билигин дууһам долгуйда. Тугу этиэмий? „Аҕаа! Бу чаастан Миигин быыһаан ыл!“ диэм дуо? Бу чаас туһугар Мин кэлбитим эбээт.
Паасха бырааһынньыгын иннинэ Иисус бу аан дойдуну хаалларан, Аҕатыгар барар кэмэ кэлбитин билэр буолан, бу дойдуга баар Бэйэтин дьонун тиһэҕэр диэри уостубат тапталынан таптыырын көрдөрбүтэ.
Иисус маны этэн баран, халлаан диэки үөһэ көрөн туран: «Аҕаа! Кэм-кэрдии уолдьаста, – диэбитэ. – Уолуҥ Эн кэрэмэн килбиэҥҥин көрдөрөрүн туһугар, Эн эмиэ Уолуҥ килбиэнин бу дойдуга көрдөр.