12 Онуоха үөрэнээччилэрэ Киниэхэ кэлэн: «Фарисейдар ити эппиккин истэн, өһүргэммиттэрин билэҕин дуо?» – диэбиттэрэ.
Миигин саарбахтаабат киһи алгыстаах».
Киһини, айаҕынан киирбитэ буолбакка, айаҕынан тахсыбыта – ол киртитэр».
«Халлааннааҕы Аҕам олордубатах ханнык баҕарар үүнээйитэ төрдүттэн түөрүллүөҕэ, – диэбитэ Иисус. –
Ити эрээри биһиги кинилэри симитиннэримиэххэ; эн күөгүгүн ылан муораҕа киир, онно бастакы хаптарбыт балыгыҥ айаҕын атыттаххына, биһиги төлөбүрбүтүн толуйар манньыат сылдьар буолуоҕа. Эн ону ылаҥҥын, иккиэммит аатыттан кинилэргэ биэр».
Бу толоро сылдьар сулууспабыт сэмэлэммэтин туһугар, биһиги ким да суолугар мэһэйи үөскэппэт буоларга кыһаллабыт;
эһиги Евангелие кырдьыгын ыһыктыбаккыт туһугар, биһиги кинилэргэ биир да мүнүүтэҕэ иннибитин биэрбэтэхпит.
Оттон үөһэттэн түһэр муударас, бастатан туран, ыраас, ол кэннэ эйэ дэмнээх, сэмэй, истигэн, өрүүтүн амарах, өрүүтүн үтүөнү оҥорор, кырдьыгы тутуһар, истиҥ-иһирэх буолар.