27 «Уоскуйуҥ, бу Мин, – диэбитэ Иисус хап-сабар. – Куттанымаҥ».
Петр эппитэ: «Тойонуом! Бу Эн буоллаххына, мин Эйиэхэ уу устун хааман тиийэрбэр соруй».
Иисус кэлэн кинилэри таарыйан баран: «Туруҥ, куттанымаҥ!» – диэбитэ.
«Куттанымаҥ, – диэбитэ Иисус, – баран бырааттарбар этиҥ, Галилеяҕа тиийдиннэр. Миигин онно көрүөхтэрэ».
«Оттон эһиги куттанымаҥ, – диэбитэ Аанньал дьахталларга. – Мин билэбин: эһиги кириэскэ тиириллибит Иисуһу көрдүүгүт.
Онно Киниэхэ хас да киһи тэллэххэ сытар босхоҥ киһини аҕалбыттара. Иисус кинилэр итэҕэллэрин көрөн, ыарыһахха эппитэ: «Эрдий, тоойуом! Аньыыҥ-хараҥ бырастыы буолла».
Бары Кинини көрөн уолуйа куттаммыттара. «Уоскуйуҥ: бу – Мин, куттанымаҥ», – диэбитэ Иисус хап-сабар.
Аанньал киниэхэ эппитэ: «Куттаныма, Захария, эн үҥэриҥ Таҥараҕа тиийдэ. Кэргэниҥ Елисавета эйиэхэ уол оҕону төрөтүөҕэ, эн оҕоҕун Иоанн диэн ааттыаҥ.
Аанньал эппитэ: «Мария, куттаныма! Эн Таҥара үрдүк алгыһын ыллыҥ:
Бараан кыра үөрэ, куттаныма! Аҕаҕыт эһиэхэ Саарыстыбатын биэриэн баҕарар.
Аанньал эппитэ: «Куттанымаҥ! Мин бар дьоҥҥо тосхойуохтаах улуу үөрүүнү эһиэхэ иһитиннэрэ кэллим:
ол иһигэр Симон табаарыстара – Зеведей уолаттара, Иаковтаах Иоанн, эмиэ улаханнык куттаммыттара. Иисус Симоҥҥа эппитэ: «Куттаныма, эн аны мантан инньэ дьону илимниэҥ».
Маны Мин эһиэхэ, эһиги Миигинниин биир буолан, эйэҕэ тиксэргит туһугар, эттим. Бу дойдуга эһиги эрэйи көрүөххүт, ол эрээри эрдийиҥ: Мин бу аан дойдуну баһыйдым».
«Куттанымаҥ, бу – Мин», – диэбитэ Иисус.
Түүн Павелга Айыы Тойон көстөн: «Эрдий, Павел! – диэбитэ. – Мин туспунан, Иерусалимҥа туоһулаабытыҥ курдук, аны Римҥэ туоһулуох тустааххын».