22 Оҕобун өлөрөөрү, элбэх төгүл ууга да, уокка да түһэрэ сатаабыта; Эн тугу эмэ кыайан оҥоруох буоллаххына, биһигини аһын, көмөлөс».
Сонно Иисус, илиитин уунан, кинини тутан ылбыта: «Кэмчи итэҕэллээх, тоҕо саарбахтаатыҥ?»
«Тойонуом, уолбун абыраа! Оҕом саҥа ый төрүүрүгэр тартаран сору көрөр, сотору-сотору уокка да түһэр, ууга да ыстанар.
Иисус аһынан харахтарын таарыйаатын, иккиэн сонно харахтарынан көрөр буолан хаалбыттара уонна суол устун Кинини батыһан барбыттара.
Онно биир араҥ буолбут киһи тиийэн кэлэн, Киниэхэ сүгүрүйбүтэ: «Тойонуом! Баҕарыаҥ эрэ кэрэх, Эн миигин ырааһырдыаҥ этэ!»
Дьиэҕэ киирбитигэр хараҕа суохтар Киниэхэ чугаһаан кэлбиттэрэ. «Эһиги Миигин үтүөрдэр кыахтаах диэн итэҕэйэҕит дуо?» – Иисус кинилэртэн ыйыппыта. «Итэҕэйэн, Тойоммуот!» – дэспиттэрэ иккиэн.
ону Кини көҥүллээбэтэҕэ. «Дьиэҕэр, дьоҥҥор баран Айыы Тойон эйигин аһынан, тугу оҥорбутун кэпсээ», – диэбитэ.
«Маннык буолбута төһө өр буолла?» – Иисус уол аҕатыттан ыйыппыта. «Олох кыра эрдэҕиттэн, – диэбитэ аҕата. –
Иисус киниэхэ эппитэ: «Итэҕэйэр кыахтаах буоллаххына, итэҕэйээччигэ туох барыта кыаллар».
Айыы Тойон огдообону көрөн аһынан: «Ытаама», – диэбитэ уонна