44 Таҥнарыахсыт кинилэргэ эрдэттэн «мин Кими уураабытым – ол Иисус буолуоҕа, Кинини тутан ылан, эрэллээхтик манатан илдьээриҥ» диэн бэлиэ биэрбит этэ.
Таптыыр киһи сэмэлиирдиин истиҥ, абааһы көрөөччү ууруурдуун албын.
Туруҥ, бардыбыт: таҥнарааччы хайыы-үйэ чугаһаата».
Сонно, Кини маны этэ турдаҕына, Иуда, Уон Иккиэлэртэн биирдэстэрэ, тиийэн кэлбитэ. Кинини кытта архиерейдар, сокуонньуттар уонна аҕа баһылыктар ыыппыт болоттоох-үөрбэлээх дьоно кэлсибиттэрэ.
Иуда кэлээт да, Киниэхэ чугаһаан кэлэн: «Равви! Равви!» – диэн баран, уураан ылбыта.
Иккиэннэрин үлтү сынньан баран, хаайыыга бырахпыттара, харабылга кытаанахтык маныырыгар дьаһал биэрбиттэрэ.
утарылаһааччыларгытыттан ончу куттаммаккытын көрүөҕүм: ити кинилэргэ өлүүнү, оттон эһиэхэ быыһабылы түстүүр бэлиэ буолар. Бу барыта – Таҥара оҥоруута.
Мин, Павел, бу эҕэрдэбин бэйэм суруйабын. Бу хас биирдии сурукпар бэлиэм буолар: